Ένα μουσικό έργο αφιερωμένο στο ομώνυμο ενδημικό φυτό του ιερού βράχου της Ακρόπολης
Το 2010 είναι το παγκόσμιο έτος βιοποικιλότητας. Στην Ελλάδα, το περιοδικό GEO συμμετέχει στις εκδηλώσεις που γίνονται παγκοσμίως, εστιάζοντας στην βιοποικιλότητα της Ακρόπολης. Έτσι, την Τετάρτη 5 Μαΐου 2010, στις 11 το πρωί, ο βιολόγος – περιβαλλοντολόγος Μαρτίνος Γκαίτλιχ, συνοδευόμενος από ομάδα παιδιών θα κάνουν έναν περίπατο γύρω από την Ακρόπολη, ανακαλύπτοντας τη φύση που υπάρχει εκεί. Παπαρούνες, ανεμώνες, χασμόφυτα, και ασπάλαθοι ξεπροβάλλουν στα αρχαία μνημεία της Αθήνας, ενώ δεν λείπουν τα πτηνά, οι πεταλούδες, τα ερπετά και τα αμφίβια.
Στόχος αυτής της διαφορετικής βόλτας και, γενικότερα, της εκδήλωσης, η οποία πραγματοποιείται σε συνεργασία με την ΜΚΟ «Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης», είναι να επισημάνει ότι το δίκτυο όλων των μορφών ζωής, η βιοποικιλότητα, είναι ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας σε εύθραυστη αλληλεξάρτηση με τον ανθρώπινο πολιτισμό. Μάλιστα η βόλτα αυτή γύρω από την Ακρόπολη θα κινηματογραφηθεί με σκοπό τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ που θα αξιοποιηθεί από όλες τις εκδόσεις του GEO ανά τον κόσμο. |
Στον ιερό βράχο της Ακρόπολης υπάρχει ένα ενδημικό φυτό, η micromeria acropolitana, τα ίχνη της οποίας είχαν χαθεί από το 1908 κι εντοπίστηκε εκ νέου το 2006 από τον βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη.
Με την «Micromeria acropolitana» λοιπόν, θα κορυφωθεί η ημέρα οικολογικής δράσης του περιοδικού GEO, με μια συναυλία το απόγευμα στις 19.00 της Τετάρτης 5 Μαΐου 2010, που θα πραγματοποιηθεί στον αύλειο χώρο του Μουσείου Λαϊκών Οργάνων στους Αέρηδες στην Πλάκα. Συγκεκριμένα, θα παρουσιαστεί το – κατά παραγγελία του περιοδικού GEO – έργο για άρπα «Micromeria acropolitana» του συνθέτη Μιχάλη Κουμπιού, το οποίο θα αποδώσει η διακεκριμένη σολίστ της άρπας Ευαγγελία Κιοσόγλου.
Ο συνθέτης Μιχάλης Κουμπιός μίλησε στον «ΟΡΦΕΑ» για το έργο του «Micromeria acropolitana», που εντάσσεται σε μια ευρύτερη σειρά «Μονολόγων» του για όργανα (ένα μόνο όργανο κάθε φορά) και μάλιστα γένους θηλυκού. Αλλά η κουβέντα μας δεν έμεινε στο συγκεκριμένο έργο και το πλαίσιό του, μα επεκτάθηκε, συνοπτικά αλλά ουσιαστικά, στην τέχνη της μουσικής και το ρόλο της να ανυψώνει τον άνθρωπο. |
Πώς προέκυψε η παραγγελία του περιοδικού GEO για να γράψεις το έργο σου “Micromeria acropolitana”, για το ομώνυμο ενδημικό φυτό του ιερού βράχου της Ακρόπολης;
Μιχάλης Κουμπιός: Η παραγγελία του GEO ξανάφερε στην επιφάνεια μία παλιότερη επιθυμία μου. Το 1992 μετά την έκδοση του δίσκου “Τήλος” ήθελα να εκδώσω εννέα cd με τον γενικό τίτλο “Μονόλογοι”, όπου σε καθένα απ’ αυτά θα έπαιζε μόνο ένα όργανο και μάλιστα γένους θηλυκού. Άρπα, τρομπέτα, βιόλα, λύρα, κιθάρα κι ούτως καθεξής. Η ζωή όμως όπως γνωρίζεις τα έφερε αλλιώς κι έτσι αντί για τους μονολόγους ακολούθησαν πάρα πολλοί άλλοι δίσκοι.
Η παραγγελία λοιπόν για την “Micromeria acropolitana” δόθηκε από τον διευθυντή του περιοδικού GEO, τον Χρήστο Τσανάκα, ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθεί τη δουλειά μου. Είναι άνθρωπος της μουσικής και προφανώς σε μία αντιπνευματική εποχή σαν αυτήν που ζούμε, δείχνει το δρόμο. Μόνο με τέτοιας μορφής παραγγελίες μπορούν να προχωρήσουν πλέον τα πράγματα.Ένα από τα πιο ισχυρά σου πρόσωπα, είναι αυτό του συνθέτη οργανικής μουσικής. Θα ήθελα όμως να σε ρωτήσω, τι είναι αυτό που σε οδηγεί να συνθέσεις ένα έργο για ένα μόνο- συγκεκριμένο, στην περίπτωση μας, την άρπα- όργανο;
M. K.: Η επιθυμία να μάθω καλύτερα τον εαυτό μου. Με θάρρος λοιπόν συνομιλώ μαζί του με σκοπό να τον ξεγυμνώσω κι έτσι να καταλάβω τι είναι γι’ αυτόν ανώτερο και τι κατώτερο. Όλη αυτή η συζήτηση είναι οι μονόλογοι μου. Έτσι λοιπόν η μουσική που προκύπτει θέλω να περιέχει την αληθινή μου πίστη για το ανώτερο. Θα είναι υπέροχο ν’ αποκαλύψει σ’ αυτούς που θα την ακούσουν, πράγματα που πάνε πολύ πιο πέρα από τον κόσμο των αισθήσεων. Γιατί μπορεί στους μονολόγους της άρπας να βάζω έναν τίτλο π.χ. “Η μπαλάντα του αδικοχαμένου κουνουπιού”, αλλά ο ακροατής, δεν βρίσκω το λόγο γιατί θα πρέπει να δεσμεύει τη φαντασία του. Η μουσική που διατρέχει τους μονολόγους είναι αυθόρμητη, χωρίς να επιστρατεύω κάποια ιδιαίτερη τεχνική και χωρίς να παίρνω σοβαρά υπόψη κάποια μουσικά πρότυπα.
Η κατά παραγγελία ανάθεση, πώς λειτουργεί σε εσένα ως δημιουργό; Αγχωτικά ή δημιουργικά ως μία πρόκληση του να υπερβαίνεις κάθε φορά τον εαυτό σου;
Μ.Κ.: Κάθε άνθρωπος είναι ένας πολύπλοκος μηχανισμός, πόσο μάλλον ένας καλλιτέχνης ο οποίος δρα τις περισσότερες φορές χωρίς την απαιτούμενη πειθαρχία, οπότε είναι καταδικασμένος ν’ αποτύχει. Μία παραγγελία δίνει σ’ έναν καλλιτέχνη κατ’ αρχήν το σεβασμό στον εαυτό του αλλά και την απαιτούμενη πειθαρχία που τόσο πολύ έχει ανάγκη. Έτσι, βάζοντας για λίγο ένα τέλος στις χαώδεις αναζητήσεις του, οι πιθανότητες να δώσει ό,τι καλύτερο διαθέτει στο συγκεκριμένο πλαίσιο της παραγγελίας είναι πάρα πολλές. Προσωπικά πιστεύω πολύ στις παραγγελίες. Είναι ένας ασφαλής δρόμος που πρέπει να πάρουμε αν θέλουμε να ξαναδούμε τις τέχνες ν’ ανθίζουν στην Ελλάδα. Δεν χρειάζονται όμως μόνο καλοί καλλιτέχνες. Η χώρα εξάλλου διαθέτει πολύ και σημαντικό δυναμικό. Αυτό που χρειαζόμαστε πρωτίστως είναι πολλούς και καλούς παραγγελιοδόχους που να ξέρουν τι παραγγέλλουν και σε ποιόν. Και βέβαια καλή τηλεόραση. Γιατί ό,τι υψώνει με κόπο η τέχνη, έρχεται η κακή τηλεόραση και το γκρεμίζει, όπως η θάλασσα τα παλάτια στην άμμο.
Πως οδηγήθηκες στην επιλογή της διακεκριμένης Ελληνίδας σολίστ της άρπας, της Ευαγγελίας Κιοσόγλου;
Μ.Κ.: Την Ευαγγελία Κιοσόγλου, μου την υπέδειξαν παλιοί συνεργάτες και φίλοι. Συγκεκριμένα ο Δημήτρης Μαργιολάς και ο Γιάννης Σαρίκος, τους οποίους και ευχαριστώ. Της τηλεφώνησα, συναντηθήκαμε, τις έδειξα τα κομμάτια μου και συμφώνησε αμέσως. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα αλλά άψογα. Τώρα και οι δύο θέλουμε να βρούμε ανθρώπους, πολλούς ανθρώπους για να μας ακούσουν. Θα ηχογραφήσουμε το cd και θα επιδιώξουμε να δώσουμε πολλές συναυλίες για να διαδοθούν οι μονόλογοι της άρπας.
Που απευθύνεσαι με τους μονολόγους; Σε ποιο κοινό;
Μ.Κ.: Πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας κι είναι σε θέση να παραδεχτούν την αξία των αισθημάτων τους. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μας ενδιαφέρουν πολύ και σ’ αυτούς θέλουμε ν’ απευθυνθούμε. Οι μονόλογοι είναι ένα έργο που αρνούμαι να το έχω πλέον στο συρτάρι μου. Είναι ώρα να βγουν σιγά-σιγά προς τον κόσμο. Σε δύο, τρία, τέσσερα, δέκα χρόνια, θέλω να βγουν και τα εννέα cd. Κι ελπίζω ν’ αποδειχθεί πως ήταν ο καλύτερος τρόπος για ν’ αποτυπωθούν οι σκέψεις και τα συναισθήματα μου.
Το έργο σου “Micromeria acropolitana”, αφορά ένα σπάνιο ενδημικό φυτό του ιερού βράχου της Ακρόπολης, που τα ίχνη του είχαν χαθεί από το 1908 (!) και εντοπίστηκε ξανά μόλις το 2006. Είσαι ένας δημιουργός που και παλιότερα σ’ έχει εμπνεύσει η φύση και το ελληνικό τοπίο, κυρίως όμως το θαλασσινό/νησιώτικο («Τήλος», «Σύρνα»). Ποιες λοιπόν ήταν οι πηγές της έμπνευσης σου για τη σύνθεσή σου αυτή με τον ιδιαίτερο συμβολισμό;
Μ.Κ.: Ο Γρηγόρης Τσούνης κάνει μία βόλτα με το γιο του Λάμπρο. Αυτά είναι τα πρώτα μέτρα του έργου, όπου η άρπα χρησιμοποιείται κι ως κρουστό. Μετά, η έκπληξή τους όταν αναγνώρισαν το φυτό και τέλος όλα τα συναισθήματά τους, τα οποία αποτυπώνω σ’ έναν ανοιχτό εννιάσημο χορό. Αλλά είπαμε, η μουσική είναι η πιο αφηρημένη τέχνη. Οπότε, απλά ακούστε το “Micromeria acropolitana” και χωρίς τις παραπάνω κωδικοποιήσεις. |
Ευαγγελία Κιοσόγλου
«Είναι ένα ρεσιτάλ για σόλο άρπα που το διακρίνουν όσον αφορά το στυλ, η ποικιλία και οι καλά εξισορροπημένες αντιθέσεις.
Συμπεριλαμβάνει τους έξι χορούς του Bernard Andres, τη σονάτα για άρπα της Germaine Τailleferre και δύο συνθέσεις του Μιχάλη Κουμπιού. Την «μπαλάντα του αδικοχαμένου κουνουπιού» την αγάπησα αμέσως όπως και τη Micromeria Αcropolitana που είναι παραγγελία του περιοδικού GEO κι αναφέρεται στο ενδημικό φυτό της Ακρόπολης, που η ιστορία του είναι ιδιαίτερη και συγκινητική.
Η Micromeria Acropolitana είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός της φυσικής μας κληρονομιάς που είναι χρέος όλων μας να τον διαφυλάξουμε. Ένα μπράβο λοιπόν στο περιοδικό GEO για την πρωτοβουλία». |
Το δελτίο τύπου της εκδήλωσης2010 ΕΤΟΣ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
Ημέρα οικολογικής δράσης του περιοδικού GEO
«Η βιοποικιλότητα γύρω από την Ακρόπολη»
Το περιοδικό GEO συμμετέχει στις εκδηλώσεις που γίνονται παγκοσμίως για το έτος βιοποικιλότητας με μια ολοήμερη εκδήλωση εκπαιδευτικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα, στην περιοχή πέριξ του λόφου της Ακρόπολης.
Την Τετάρτη 5 Μαΐου 2010 στις 11 το πρωί, ο βιολόγος-περιβαλλοντολόγος Μαρτίνος Γκαίτλιχ, συνοδευμένος από ομάδα παιδιών θα κάνουν έναν περίπατο γύρω από την Ακρόπολη, ανακαλύπτοντας τη φύση που υπάρχει εκεί. Παπαρούνες, ανεμώνες, χασμόφυτα και ασπάλαθοι ξεπροβάλλουν στα αρχαία μνημεία της Αθήνας, ενώ δεν λείπουν τα πτηνά, οι πεταλούδες, τα ερπετά και τα αμφίβια.
Μια διαφορετική βόλτα, λοιπόν, μπροστά στις κάμερες τηλεοπτικών σταθμών που θα αποδείξει ότι η πυκνοκατοικημένη Αθήνα εξακολουθεί να διαθέτει μια πλούσια και ενδιαφέρουσα βιοποικιλότητα, την οποία είναι χρέος μας να διαφυλάξουμε και να ενισχύσουμε.
Στόχος της εκδήλωσης, η οποία πραγματοποιείται σε συνεργασία με την ΜΚΟ «Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης», είναι να επισημάνει ότι το δίκτυο όλων των μορφών ζωής, η βιοποικιλότητα, είναι ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας σε εύθραυστη αλληλεξάρτηση με τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Αυτή η «βόλτα γύρω από την Ακρόπολη» θα κινηματογραφηθεί με σκοπό τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ που θα αξιοποιηθεί από όλες τις εκδόσεις του GEO ανά τον κόσμο.
Η ημέρα οικολογικής δράσης του περιοδικού GEO κορυφώνεται το απόγευμα στις 19.00 με μια συναυλία για σόλο άρπα στον αύλειο χώρο του Μουσείου Λαϊκών Οργάνων στους Αέρηδες, στην Πλάκα. Η διακεκριμένη Ελληνίδα σολίστ Ευαγγελία Κιοσόγλου μεταξύ των φυσιολατρικών έργων του προγράμματος θα ερμηνεύσει και τη σύνθεση “Micromeria acropolitana” του Έλληνα συνθέτη Μιχάλη Κουμπιού, μια παραγγελία του GEO. Ένα έργο αφιερωμένο στο ενδημικό φυτό του ιερού βράχου της Ακρόπολης.
Τα ίχνη της “Micromeria acropolitana” είχαν χαθεί από το 1908. Εντοπίστηκε εκ νέου το 2006 ως συστατικό στοιχείο τής εν ζωή χλωρίδας του ιερού βράχου, χάρη στον Έλληνα βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη, ο οποίος και θα παραβρεθεί στη συναυλία. |
|
christianna loupa journey to ithaca 
Σχολιάστε