Turkish prime minister in ‘revolutionary’ visit to Greece

Recep Tayyip Erdogan visit aimed at soothing tensions with historic enemy and advising Greece on tackling debt crisis

Helena Smith in Athens

guardian.co.uk, Thursday 13 May

Greek and Turkish flags fly at the Tomb of the Unknown Soldier in Athens ahead of a visit by Turkish prime minister Recep Tayyip Erdogan. Photograph: Nikolas Giakoumidis/AP

Turkey‘s Prime Minister Recep Tayyip Erdogan flies into Athens tomorrow for a «revolutionary» visit aimed at soothing the often tense ties between the historic enemies – and helping Greece out of its worst debt crisis in decades.

Ξύλο για τη μαντίλα της Εμινέ στην τουρκική Βουλή – Στα χέρια ήρθαν οι βουλευτές με αφορμή τη σύζυγο του Ερντογάν – TA NEA

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

 

Αιτία να πέσει ξύλο στην τουρκική εθνοσυνέλευση έγινε, άθελά της, η μαντιλοφορούσα σύζυγος του Τούρκου πρωθυπουργού, η Εμινέ Ερντογάν. Όλα άρχισαν με μια συνέντευξη του Ερντογάν, κατά την οποία έφερε στο φως ένα άγνωστο επεισόδιο από το 2007.

Σχολιάζοντας την Κυριακή ζωντανά στο κανάλι ΤRΤ1 τις σχέσεις στρατού – πολιτών, ο Ερντογάν είπε πως θα ήθελε να μοιραστεί με το κοινό ένα επεισόδιο που είχε ταράξει τον ίδιο και τη σύζυγό του όταν συνέβη, το 2007: η Εμινέ είχε θελήσει τότε να επισκεφθεί στο στρατιωτικό νοσοκομείο έναν γνωστό Τούρκο ηθοποιό, τον Νετζάτ Ουιγκούρ, ο οποίος είχε μείνει ημιπαράλυτος έπειτα από εγκεφαλικό. Η είσοδος όμως δεν της επιτράπηκε, εξαιτίας της μαντίλας που φοράει- στην Τουρκία η μαντίλα απαγορεύεται σε πανεπιστήμια, δημόσιες υπηρεσίες και στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Το επεισόδιο επιβεβαίωσε στη συνέχεια και η σύζυγος του Ουιγκούρ, Νετσλά, λέγοντας πως την είχε κάνει να νιώσει πολύ άσχημα.

Συλλήψεις τριών ατόμων στην Τουρκία για «κατασκοπεία υπέρ της Ελλάδας» – News Time

http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=26489

Οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν τρεις Τούρκους με την κατηγορία της κατασκοπείας για λογαριασμό της Ελλάδας, αναφέρουν σήμερα τουρκικές εφημερίδες, όπως μεταδίδει το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων από την Άγκυρα. 

 

  Τρεις άνδρες που παρακολουθούνταν εδώ και περίπου ένα χρόνο από την αστυνομία και τις τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών (MIT) συνελήφθησαν την Τετάρτη στη Σμύρνη και την Αλικαρνασσό, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Χουριέτ» οι ύποπτοι λάμβαναν 500 με 1.000 ευρώ ο καθένας για κάθε πληροφορία που έδιναν σε έλληνες πράκτορες για τις τουρκικές στρατιωτικές βάσεις, όπως αναφέρει το τηλεγράφημα του γαλλικού πρακτορείου ειδήσεων.

Κατά τη διάρκεια ερευνών που έγιναν στα σπίτια των ανδρών βρέθηκαν φωτογραφικές μηχανές, κιάλια, πολλές τηλεφωνικές συσκευές και φωτογραφίες τουρκικών βάσεων, σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας «Βατάν».

Μαζικές συλλήψεις στελεχών του φιλο-κουρδικού κόμματος στην Τουρκία – Τρίτο κύμα διώξεων – in.gr

Τρίτο κύμα διώξεων

Reuters

Διαδήλωση οπαδών του Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας στο Ντιγιάρμπακιρ, στις 13 Δεκεμβρίου

Αγκυρα

Σαράντα δύο Κούρδοι, πολλοί από τους οποίους πολιτικοί και μέλη του Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP) του οποίου πρόσφατα απαγορεύτηκε η λειτουργία, συνελήφθησαν την Πέμπτη σε επιχείρηση της τουρκικής αστυνομίας.Η τουρκική αστυνομία εξαπέλυσε ταυτόχρονα επιχειρήσεις σε 11 επαρχίες, συλλαμβάνοντας 31 «υπόπτους», οκτώ από τους οποίους είναι δήμαρχοι, σύμφωνα με πηγή που ζήτησε να μην κατονομαστεί. Η επιχείρηση λέγεται ότι έχει στόχο να εξαρθρώσει «παρακλάδια του ΡΚΚ» στους κόλπους κουρδικών μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) και του Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας, του πρώην μεγαλύτερου φιλο-κουρδικού κόμματος της Τουρκίας. Η λειτουργία του DTP απαγορεύτηκε με εντολή του ανώτατου δικαστηρίου στις 11 Δεκεμβρίου, καθώς «είχε εμπλακεί σε αυτονομιστική δράση και είχε διασυνδέσεις με το εκτός νόμου Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ)». Είναι το τρίτο κύμα συλλήψεων για την εξάρθρωση κουρδικών κινημάτων από τις αρχές του έτους και σε σχεδόν 100 άτομα έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. Τα περισσότερα στελέχη και μέλη του DTP έχουν γίνει μέλη ενός άλλου φιλοκουρδικού κόμματος, του Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP). Η παύση της λειτουργίας του DTP προκάλεσε βίαιες διαμαρτυρίες στη νοτιοανατολική Τουρκία και την Κωνσταντινούπολη, με δύο νεκρούς. Ανησυχίες υπάρχουν επίσης ότι η απαγόρευση του DTP μπορεί να δυναμιτίσει την πρωτοβουλία της κυβέρνησης που ανακοινώθηκε πρόσφατα για μια μεταρρύθμιση με στόχο τη διευθέτηση του κουρδικού ζητήματος. Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό/Γερμανικό

Τρικλοποδιά στον Ερντογάν – Απειλή στην ενταξιακή πορεία της Ε.Ε. από την απαγόρευση του φιλοκουρδικού κόμματος DTP – ΤΑ ΝΕΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Πολιτική αβεβαιότητα προκαλεί στην Τουρκία η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου να κλείσει το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας (DΤΡ) και να απαγορεύσει την πολιτική δραστηριότητα επί μία πενταετία του προέδρου και αντιπροέδρου του κόμματος. Το DΤΡ ετοιμάζεται τώρα να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Στη Νοτιοανατολική Τουρκία άρχισαν από το Σάββατο βίαιες διαδηλώσεις των Κούρδων ενώ στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα οι εθνικιστές πανηγυρίζουν. Στην πόλη Γιοκσέκοβα, κοντά στα σύνορα με το Ιράν και το Ιράκ, πλήθος διαδηλωτών επιτέθηκε εναντίον λεωφορείου της αστυνομίας, πέταξε αυτοσχέδιες βόμβες εναντίον τεθωρακισμένων οχημάτων, έκαψε λάστιχα αυτοκινήτων. Στην πόλη του Χακιάρι διαδηλωτές προσπάθησαν να λιντσάρουν δυο αστυνομικούς τους οποίους τελικά γλίτωσαν στελέχη του DΤΡ! Διαδηλώσεις έγιναν επίσης στην Άγκυρα, τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη.

Ομόφωνη απόφαση
Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου ανακοινώθηκε αργά το απόγευμα της Παρασκευής. Ο πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου Χασίμ Κιλίτς ανακοίνωσε την απαγόρευση της λειτουργίας του DΤΡ καθώς και την επιβολή πενταετούς πολιτικής απαγόρευσης στον αρχηγό του κόμματος Αχμέτ Τουρκ, την αντιπρόεδρο του κόμματος και βουλευτή Αϊσέλ Τουγλούκ και σε άλλα 35 στελέχη του κόμματος. Και ο λόγος είναι η διασύνδεσή του κόμματος με το ΡΚΚ, σύμφωνα με το δικαστήριο. Η απόφαση ελήφθη ομόφωνα και από τα έντεκα μέλη του Συνταγματικού Δικαστηρίου, παρ΄ όλο που για το κλείσιμό του ήταν αρκετό να υπάρξει απλώς πλειοψηφία επτά προς έντεκα. Έκπληξη προκάλεσε η απαγόρευση της πολιτικής δράσης των Αχμέτ Τουρκ και Αϊσέλ Τουγλούκ, οι οποίοι θεωρούνται οι πιο μετριοπαθείς στο κόμμα. «Πρόκειται για υπεύθυνους πολιτικούς, ανοιχτούς σε διάλογο. Δεν είναι θετικό που έχασαν τις βουλευτικές τους έδρες», σχολίασε ο διευθυντής της «Χουριέτ» Ερτουγρούλ Οζκιόκ.

Οι πολιτικοί αναλυτές φοβούνται πως με αυτήν την απόφαση η ένταση στη χώρα θα ενισχυθεί καθώς θα αυξηθεί η επιρροή του ΡΚΚ μέσα στο κουρδικό κίνημα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η απόφαση αυτή θα σημάνει πιθανότατα και το τέλος του κουρδικού ανοίγματος της κυβέρνησης Ερντογάν. «Θα επηρεάσει οπωσδήποτε τη διαδικασία ανοίγματος», είπε ο κουρδικής καταγωγής πρώην αντιπρόεδρος του κόμματος Ντεγκίρ Φιράτ ο οποίος χαρακτήρισε τη χώρα του «νεκροταφείο πολιτικών κομμάτων». Είναι χαρακτηριστικό ότι η αμερικανική κυβέρνηση έσπευσε να καλέσει την Άγκυρα να συνεχίσει τη χορήγηση πολιτικών δικαιωμάτων σε όλους τους πολίτες της.

Οι σχέσεις με την Ε.Ε.
Η απόφαση θα επηρεάσει, τέλος, τις σχέσεις Τουρκίας- Ε.Ε.: η σουηδική προεδρία εξέφρασε την ανησυχία της για την απόφαση του δικαστηρίου, λέγοντας ότι «η απαγόρευση ενός κόμματος είναι ένα ειδικό μέτρο που πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή».

Αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης, ο Αχμέτ Τουρκ με ήπιο και συγκρατημένο ύφος δήλωσε ότι η Τουρκία δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα με κλείσιμο πολιτικών κομμάτων. Ανακοίνωσε ακόμη ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος ουσιαστικά αποσύρεται από το κοινοβούλιο και δεν θα συμμετάσχει σε καμία εργασία του. Πρόκειται για το 25ο πολιτικό κόμμα που θέτει σε απαγόρευση το τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο από το 1963 που συγκροτήθηκε.

Γραμμή άμυνας του «βαθέος κράτους»

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ φαίνεται να αποτελεί τη βασική – και τελευταία- γραμμή άμυνας του «βαθέος κράτους» της Τουρκίας, που βλέπει να απειλείται από τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες εφαρμόζει η κυβέρνηση κατ΄ επιταγήν της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Τώρα που ο στρατός δεν βρίσκεται στο προσκήνιο, τα δικαστήρια αποτελούν προφανώς το τελευταίο οχυρό των ομάδων που δεν θέλουν τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας», λέει ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας Τσενγκίζ Ακτάρ. «Κάθε φορά που επιχειρούμε μια δημοκρατική μεταρρύθμιση, προσκρούουμε σε διαδικαστικά προβλήματα».

Η απαγόρευση του DΤΡ αποτελεί νίκη των σκληροπυρηνικών συντηρητικών ύστερα από μια σειρά από ήττες. Η μεγαλύτερη φέρει το όνομα Εργκένεκον και σχετίζεται με τις ανακρίσεις για μια σκοτεινή οργάνωση με αυτό το όνομα που κατηγορείται ότι προσπάθησε να ανατρέψει την κυβέρνηση. Στο πλαίσιο των σχετικών ανακρίσεων έχουν συλληφθεί 200 άνθρωποι, περιλαμβανομένων αξιωματικών του στρατού, δικηγόρων, ακαδημαϊκών και δημοσιογράφων.

Σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές, αν δεν υπάρξει τροποποίηση του Συντάγματος η Τουρκία θα περνά από τη μια πολιτική κρίση στην άλλη. «Η χώρα χρειάζεται ένα νέο Σύνταγμα που θα αντανακλά τις αλλαγές στην τουρκική κοινωνία», λέει ο Γιουκσέλ Ινάν από το Πανεπιστήμιο Μπιλκέντ της Άγκυρας. Το DΤΡ είναι το τελευταίο θύμα μιας νομοθεσίας που δεν συμβιβάζεται με τις διεθνείς προδιαγραφές για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Λεκτική επίθεση του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και της συζύγου του εναντίον Κυπρίων φοιτητών στο London School of Economics

http://www.efylakas.com/archives/4133

Ο Ταλάτ αυτοπροσώπως επιτίθεται κατά των φοιτητών του Μετώπου!

• Αποδελτιώθηκε στον «Εμπροσθοφύλακα» στις 08 Δεκεμβρίου 2009

<!–

• ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ, ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

–>

Σχόλιο Συντακτικής Ομάδας: Ο ίδιος ο πολιτικός αττιλάρχης με την σύζυγο και τους σωματοφύλακές του επιτίθεται φραστικά κατά μελών του Μετώπου Κυπρίων Φοιτητών, καθώς έβγαινε από το London School of Economics όπου έδωσε ομιλία σχετικά με το Κυπριακό. Ακολουθεί ολόκληρος ο διάλογος όπου θα δείτε πως στις πιεστικές ερωτήσεις των φοιτητών παρουσιάζεται ανήμπορος να απαντήσει! Και εδώ απορούμε: Αν μερικοί φοιτητές κατάφεραν να αποστομώσουν τον πολιτικό προϊστάμενο της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής, γιατί τόσα χρόνια δεν τα καταφέρνουν οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες; Πως μπόρεσαν μερικοί φοιτητές σε μερικά λεπτά να κάνουν τον Ταλάτ να βουβαθεί, και να εξοργίσουν την γυναίκα και τους μπράβους του με αποτέλεσμα να δεχτούν τις βρισιές τους, αλλά ο Δημήτρης Χριστόφιας δύο χρόνια τώρα να μην έχει καταφέρει να βάλει την Τουρκία στην γωνιά;
 

Από την διαδήλωση των Κυπρίων φοιτητών στο Λονδίνο, έξω από το Πανεπιστήμιο του LSE  

‘Μέτωπο Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου’

«Ταλάτ – ΜΕΤΩΠΟ: Πρόσωπο με πρόσωπο! Θύματα φραστικής επίθεσης από το ζεύγος Ταλάτ και τους  μπράβους του κατοχικού καθεστώτος φοιτητές του ΜΕΤΩΠΟΥ Κ.Φ.Η.Β.»
08 Δεκεμβρίου 2009 

 Για άλλη μια φορά οι φοιτητές του ΜΕΤΩΠΟΥ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου απέδειξαν με τη δυναμική τους παρουσία πως ο αντικατοχικός αγώνας συνεχίζει να έχει δυνατή φωνή και βροντερή παρουσία στο Ηνωμένο Βασίλειο, όσο κι αν κάποιοι προσπάθησαν να τον φιμώσουν. Με άλλους φοιτητές της Ε.Φ.Ε.Κ Η.Β., μαζεύτηκαν έξω από το πανεπιστήμιο του LSE στο Λονδίνο, όπου θα παρέθετε «ομιλία» ο κατοχικός ηγέτης, για να διαδηλώσουν για την συνεχιζόμενη κατοχή, την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την προσφυγιά και τους αγνοούμενους. Αναρτώντας πανό με το σύνθημα “TURKISH TROOPS OUT OF CYPRUS“ («Έξω ο κατοχικός στρατός από την  Κύπρο»), οι φοιτητές αναφωνούσαν ρυθμικά το ίδιο σύνθημα κατά την άφιξη του πολιτικού αττιλάρχη στο χώρο του πανεπιστημίου. Μετά την είσοδο του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στο χώρο της ομιλίας οι άλλοι φοιτητές αποχώρησαν. Οι μισοί υποστηρικτές του ΜΕΤΩΠΟΥ εισήλθαν στην εκδήλωση ώστε να απευθύνουν ερωτήσεις , δεν τους δόθηκε όμως ποτέ ο λόγος… Οι υπόλοιποι παρέμειναν έξω από το πανεπιστήμιο διανέμοντας ενημερωτικά έντυπα για το Κυπριακό, στην αγγλική γλώσσα.

Με την λήξη της εκδήλωσης και την έξοδο του εθελοντή μουτζαχίντ του 77^ου Λόχου της ΤΜΤ από την αίθουσα, οι φοιτητές του ΜΕΤΩΠΟΥ συνέχισαν να διαδηλώνουν ειρηνικά και να φωνάζουν ρυθμικά “TURKISH TROOPS OUT OF CYPRUS”. Ο εκπρόσωπος του Αττίλα, συνοδευόμενος από την γυναίκα του και περίπου 10 μπράβους, αντί να μπει στο αυτοκίνητο που τον περίμενε προσέγγισε τους διαδηλωτές και τους ζήτησε την ευκαιρία να μιλήσει. Ο διάλογος εξελίχθηκε σε φραστικό επεισόδιο καθώς ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ παρουσιάστηκε ανήμπορος να ανταποκριθεί στα ερωτήματα των φοιτητών και αναγκάστηκε να παρέμβει η πολύ οξύθυμη και αθυρόστομη γυναίκα του (Όγια Ταλάτ) η οποία δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει απαράδεκτους χαρακτηρισμούς και απρεπείς χειρονομίες. Κατά την αποχώρηση τους μάλιστα, ένας εκ των σωματοφυλάκων του, απεκάλεσε του διαδηλωτές του ΜΕΤΩΠΟΥ «ένα τσούρμο πέη» (“a bunch of dicks“). 

Το ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Η.Β. επιθυμεί να καταδικάσει την προκλητική στάση, τόσο του κ. Ταλάτ, καθώς και της συνοδείας του και να συγχαρεί τα μέλη του για την σοβαρή, συγκρατημένη και αξιοπρεπή παρουσία τους. Μια ειρηνική διαδήλωση ήταν αρκετή για να φέρει τον πολιτικό αττιλάρχη εκτός ελέγχου και να τον αναγκάσει να αναδείξει τον Τουρκικό φασισμό σε όλο του το μεγαλείο.  Το ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Η.Β. καλεί σύσσωμο τον κυπριακό λαό και την πολιτική ηγεσία να καταδικάσουν την απαράδεκτη συμπεριφορά των εντεταλμένων του Αττίλα οι οποίοι συνεχίζουν να συμπεριφέρονται με την πραγματική τους ιδιότητα, ως εισβολείς και κατακτητές. 

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ – ΤΑΛΑΤ: 

ΤΑΛΑΤ: Προσπαθώ να σας βοηθησω, εμπιστευθείτε με. Δεν υπάρχει λόγος να διαδηλώνετe διότι ο Τουρκικός στρατός θα αποχωρήσει με τη λύση του προβλήματος. Προσπαθούμε με τον εταίρο μου, Δημήτρη Χριστόφια,να βρούμε μια καρποφόρα διευθέτηση («fruitful settlement»). 

ΜΕΛΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ α’: Καρποφόρα λύση μπορεί να βρεθεί μόνο υπό την προϋπόθεση ότι προηγουμένως θα αποχωρήσει ο Τουρκικός στρατός από την Κύπρο. Και αυτή η λύση θα είναι καρποφόρα και δίκαιη μόνο αν διασφαλίζει την επιστροφή των προσφύγων, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου, τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων και τον τερματισμό της κατοχής.

 ΤΑΛΑΤ: Τελείωσες; (Ουδεμία απάντηση στα θέματα που εγείρουν οι φοιτητές του ΜΕΤΩΠΟΥ) 

ΜΕΛΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ β’: Να σας θυμίσω πως η τουρκική σημαία «κοσμεί» ακόμα τον Πενταδάκτυλο; 

ΤΑΛΑΤ: Αυτό είναι το πρόβλημα; 

ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΑΛΑΤ: (Με έντονο ύφος) Ησυχία να μιλήσει ο πρόεδρος! 

ΜΕΛΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ α’: Δεν είναι «πρόεδρος». Είναι ο ηγέτης ενός παράνομου, στρατοκρατούμενου, καθεστώτος, στο κατεχόμενο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

ΤΑΛΑΤ: Σας προσκαλώ να το συζητήσουμε στο σπίτι μου στην Κύπρο. 

ΜΕΛΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ α’: Σε ποιό σπίτι σου; Στην εξοχική σου κατοικία στα Λιβερά που είναι κτισμένη σε κλεμμένη Ελληνοκυπριακή γη; 

ΟΓΙΑ ΤΑΛΑΤ: Έχω και εγώ σπίτι στην Πάφο. 

ΜΕΛΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ β’: Εσείς όμως μπορείτε να πάρετε το σπίτι σας στην Πάφο όποτε θέλετε, διότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος δικαίου. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο, καθώς οι περιουσίες μας έχουν κλαπεί με τη βία των όπλων και βρίσκονται υπό στρατιωτική κατοχή. 

ΤΑΛΑΤ: Καμία απάντηση!!! 

ΟΓΙΑ ΤΑΛΑΤ: (Με έντονο ύφος) Έχετε πρόβλημα με τους Τουρκοκύπριους. 

ΜΕΛΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ β’: Έχω συνυπάρξει με Τουρκοκύπριους, τόσο στο English School στη Λευκωσία, όσο και στο Πανεπιστήμιο μου εδώ, χωρίς κανένα πρόβλημα. Δεν μπορείτε να λέτε πως είναι οι Τουρκοκύπριοι το πρόβλημα μας. Το κοινό μας πρόβλημα είναι ο κατοχικός στρατός. 

ΟΓΙΑ ΤΑΛΑΤ: Έχεις φοιτήσει στο English School και είσαι τόσο ρατσιστής και εθνικιστής; 

Τα μέλη του ΜΕΤΩΠΟΥ ξεκίνησαν τότε να αναφωνούν ξανά: TURKISH TROOPS OUT OF CYPRUS ΟΓΙΑ ΤΑΛΑΤ: Απευθύνεται δύο φορές προς τα μέλη του ΜΕΤΩΠΟΥ καλώντας τα να σιωπήσουν και χρησιμοποιώντας τη χαρακτηριστική χειρονομία: Shhh!!!!!!!! 

ΜΕΛΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ α’: Δεν μπορείτε να μας φιμώσετε. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση της πατρίδας μας και τα ανθρώπινα μας δικαιώματα. 

ΤΑΛΑΤ : Αγαπώ όλους τους Κύπριους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. (Η ειρωνία και η αντιφατικότητα στο αποκορύφωμά τους) Ανήμπορος να δικαιολογηθεί προς του φοιτητές, ο Ταλάτ αποφασίζει να αποχωρήσει. Κατά την αποχώρηση του, ένας εκ των μπράβων του απευθύνθηκε στα μέλη του ΜΕΤΩΠΟΥ:

 ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΑΛΑΤ: Είστε ένα τσούρμο πέη («You are a bunch of dicks»). Συγχαίρουμε τον κ. Ταλάτ και τη συνοδεία του, που εν ελλείψει αποτελεσματικών αντεπιχειρημάτων, επέλεξαν αυτόν τον «ευέλικτο» τρόπο να αναδείξουν το πραγματικό ήθος και χαρακτήρα τους. 

Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου 

press@metopo.org.uk
www.metopo.org.uk   

Κωνσταντινούπολη: «η χώρα των τυφλών» – του Ηλία Παπαγεωργίου

Ευχαριστώ τον κ. Δημήτρη Κεφαλίδη (Γερμανία) για την αποστολή του κειμένου

 

Δημοσιεύθηκε στο site του Παγγεραγωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου

http://piasariko.com/pageragotikos/viewtopic.php?f=4&t=67#p79

 

Του Ηλία Παπαγεωργίου

 

Όπως είναι γνωστό, Κωνσταντινούπολη ονομάζεται η πόλη που αρχικά ονομαζόταν Βυζάντιο. Το Βυζάντιο, με τη σειρά του, είναι η αρχαία ελληνική πόλη, οικιστής της οποίας ήταν ο Βύζας από τα Μέγαρα. Ο Βύζας, προτού αρχίσει την έρευνα για την ίδρυση της αποικίας του, επισκέφτηκε το μαντείο των Δελφών, για να ζητήσει τον αναγκαίο χρησμό για τον καταλληλότερο τόπο αποικισμού. Το μαντείο, κατά τη συνήθειά του, του έδωσε σκοτεινό χρησμό υποδεικνύοντας στο Βύζαντα να χτίσει τη νέα πόλη στη «χώρα των τυφλών».
Ο Βύζας μετά από πολλές περιπλανήσεις βρέθηκε στις ακτές του Βοσπόρου και κάθισε σε ένα ύψωμα, για να ξεκουραστεί και να σκεφτεί περαιτέρω. Ξαφνικά, είδε στην απέναντι, την ευρωπαϊκή ακτή, μια καταπληκτική τοποθεσία τη σημερινή Κωνσταντινούπολη, και σκέφτηκε: «Μα, τυφλοί είναι οι άνθρωποι και δε χτίζουν πόλη σε αυτόν τον καταπληκτικό τόπο;». Τότε ήρθε στο νου του ο χρησμός του μαντείου για τη «χώρα των τυφλών» και, έτσι αποφάσισε να αποικίσει το Βυζάντιο. Αυτά κατά τη μυθολογία.
Ο σημερινός επισκέπτης, έστω και αν αγνοεί το μύθο, θαυμάζει τη φυσική τοποθεσία της Πόλης που διαιρείται σε δύο μέρη, την ασιατική και την ευρωπαϊκή Κωνσταντινούπολη, και η οποία βρέχεται από τρεις θάλασσες: τον Κεράτιο κόλπο, τη θάλασσα του Μαρμαρά και τον Εύξεινο πόντο. Έστω και αν είναι χτισμένη σε εφτά λόφους, ανάμεσά τους και γύρω τους απλώνονται τεράστιες κοιλάδες και πεδιάδες κατάφυτες από κάθε είδους φυτά, χάρη στο εύφορο έδαφος, την υγρασία και τα πολλά νερά με τα οποία οι φυσικές και υπερφυσικές δυνάμεις την ευνόησαν. Ο καθένας θα ήθελε να ζει σε ένα τέτοιο φυσικό περιβάλλον! Ο γεφυρωμένος Κεράτιος κόλπος και ο Βόσπορος που ενώνει την Ασία με την Ευρώπη με δύο γέφυρες πάνω των 1000 μέτρων η καθεμιά ενώνουν τα δύο μέρη της Κωνσταντινούπολης σε μια έκταση 180 χιλιομέτρων! Μια πόλη 17 περίπου εκατομμυρίων ανθρώπων, με πολλές εθνικές μειονότητες και με άπειρες γλωσσικές διαλέκτους και θρησκευτικά δόγματα. Αποτελεί, πραγματικά το σταυροδρόμι των πολιτισμών Ανατολής και Δύσης.
Ο επισκέπτης μένει έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο των μεγαλοπρεπών τζαμιών και των ναών ποικίλων θρησκευτικών δογμάτων, τα ονόματα των οποίων δεν είναι σκόπιμο να αναφέρουμε, αφού δε «λένε» τίποτε σε όσους δεν τα είδαν ούτε προσφέρουμε κάτι περισσότερο σε αυτούς που τα είδαν. Εκείνο, βέβαια, που δεν μπορεί να περιγραφεί είναι το μεγαλείο του ναού της του Θεού Σοφίας! Το αντιλαμβάνεται μόνο όποιος έχει την τύχη να τον επισκεφτεί. Όλα μαζί τα υπόλοιπα αρχιτεκτονικά ιδρύματα δεν είναι ικανά να συγκριθούν μαζί του ούτε στο μέγεθος ούτε στην αρχιτεκτονική ούτε στην τέχνη ούτε στους συμβολισμούς. Δικαίως ο Ιουστινιανός αναφώνησε, όταν τον είδε ολοκληρωμένο, «Νενίκηκά σε, Σολομών»! Υστερεί, ωστόσο, σε υλικό πλούτο, σαν αυτόν που συναντά ο επισκέπτης στον Ντολμά Μπαχτσέ, στο Τοπ Καπί, στο Μπλε Τζαμί και σε πλήθος άλλων τζαμιών. Στο σημείο αυτό, ακριβώς, βρίσκεται η διαφορά των πολιτισμών ως προς την Τέχνη: το χοντροκομμένο και το λεπτό, το πλούσιο και το λιτό, η χοντροκοπιά και η ευγένεια… Από αυτήν την άποψη, ως Έλληνας νιώθεις πως υπερτερείς, παρόλο που οι ελληνικές συνοικίες της Πόλης σε θλίβουν.
Υπάρχουν, ωστόσο, πολλές άλλες πτυχές που αισθάνεσαι ότι παραμένεις παθητικός θεατής των εξελίξεων σε παγκόσμια κλίμακα, όταν διαπιστώνεις ότι οι περισσότεροι αρχαιολογικοί μας θησαυροί μένουν τουριστικά ανεκμετάλλευτοι, όταν βλέπεις τους συμπολίτες σου να αδιαφορούν για την τήρηση των νόμων, όταν δεν έχεις εθνικά οράματα, όταν σεμνύνεσαι για τον αρχαίο σου πολιτισμό αλλά δεν κάνεις τίποτε να τον εκσυγχρονίσεις και να τον εκμεταλλευτείς, όταν φοβάσαι να κυκλοφορήσεις στη γειτονιά σου, όταν θεωρείς όλους τους άλλους υπεύθυνους για ό,τι καλό ή κακό συμβαίνει γύρω σου, ενώ εσύ παραμένεις παθητικός θεατής και –ουαί- αυστηρός κριτής. Σωστά έγραφε ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος: «Ο Παρθενώνας ρίχνει μακριά τη σκιά του», εννοώντας ότι μείναμε κολλημένοι στους «αρχαίους ημών προγόνους».
Οι χελώνες φαίνεται πως ξεπερνούν τους λαγούς! Μπορεί στην Τουρκία να υπάρχει βαθύ χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και φτωχούς, μπορεί το μορφωτικό επίπεδο να είναι πολύ χαμηλό, όμως υπάρχει εθνικό σχέδιο ανάπτυξης (π.χ. στα επόμενα χρόνια στοχεύει να γίνει η πρώτη ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο), επικρατεί απόλυτη ασφάλεια και πειθαρχία (π.χ. παντού απαγορεύεται το κάπνισμα και τηρείται απόλυτα), εκτελούνται γιγαντιαία δημόσια έργα, αξιοποιείται ο φυσικός και παραδοσιακός πλούτος, με αποτέλεσμα να δέχονται εκατομμύρια τουριστών σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Μόνο ο Δήμος της Κωνσταντινούπολης –κατά τις πληροφορίες μας- έχει ετήσια έσοδα της τάξης των 14 δισεκατομμυρίων ευρώ! Το τετραήμερο 24-28 Οκτωβρίου πληροφορηθήκαμε ότι υπήρχαν στην Πόλη 170 ελληνικά πούλμαν!
Με αυτήν τη σύντομη αναφορά δεν κάνω διαφήμιση. Απλώς, εκφράζω σκέψεις, συναισθήματα και πληροφορίες από την τύχη που είχα να επισκεφτώ τη Βασιλεύουσα, συμμετέχοντας στην εκδρομή που οργάνωσε ο Ροταριανός Όμιλος Καλλονής, τον οποίο και ευχαριστώ.

Την απομάκρυνση Έλληνα Προξένου ζητά η Άγκυρα

Από το Blog: Ινφογνώμων Πολιτικά

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/11/t_15.html

15/11/2009 

Απομάκρυνση του Έλληνα Γενικού Πρόξενου στη Κωνσταντινούπολη ζητά η Άγκυρα.Απαράδεκτη παρέμβαση επιχειρεί η Άγκυρα όσον αφορά τη λειτουργία του ελληνικού Γενικού Προξενείου στην Κωνσταντινούπολη καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες τις εφημερίδας «Το Παρόν», ο E. Bagis στην πρόσφατη επίσκεψή του φέρεται να ζήτησε από τον ΑΝΥΠΕΞ Δ. Δρούτσα την απομάκρυνση του Έλληνα γενικού πρόξενου Β. Μπορνόβα.

Ο Έλληνας διπλωμάτης, ο οποίος έχει συμπληρώσει ένα χρόνο υπηρεσίας στη Κωνσταντινούπολη, έχει ενοχλήσει τη τουρκική πλευρά με τις δραστηριότητες του, όπως η επίσκεψη στην Ίμβρο χωρίς να ζητήσει προηγουμένως άδεια, όπως συνηθιζόταν, τις εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου με τη διοργάνωση έκθεσης της νεότερης ελληνικής ιστορίας αλλά και τη καταγραφή όλων των ελληνικών κτηρίων που έχουν κατασχεθεί τα τελευταία χρόνια από το τουρκικό δημόσιο.
Η αναγνώριση της αποσταθεροποιητικής δράσης του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής και οι ολοένα αυξανόμενες φωνές για τη κατάργησή του, ενόχλησαν την Άγκυρα που εκβιάζει με κλείσιμο του Γενικού Προξενείου Κων/πολης. Προ λίγων εβδομάδων, δικαστικός κλητήρας επέδωσε στο Β. Μπορνόβα, επίσημο έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο το 50% του κτηρίου όπου στεγάζεται το ελληνικό Γενικό Προξενείο είναι ιδιοκτησία του τουρκικού Δημοσίου. Μάλιστα για τον λόγο αυτό ζητείται το ποσό των περίπου €400.000 για τη μέχρι τώρα χρήση του κτηρίου.
O B. Μπορνόβας έχει θητεύσει στο Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων Αργυροκάστρου και Ξάνθης, ενώ σύμφωνα με παλαιότερα δημοσιεύμα του Τύπου δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με τον Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα Φ. Ξυδά. Αιτία οι συνεχείς οχλήσεις «να προσαρμοστεί» και να μην αρνείται την έγκριση βίζας ακόμη και σε Τούρκους στρατιωτικούς, που θέλουν να επισκεφθούν την Ελλάδα, οι οποίοι μόνο για τουρισμό δεν έρχονται.
strategy-geopolitics4.blogspot.com

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/11/t_15.html#ixzz0XCx9vWGh

Ομολογία ενός σκεπτόμενου Τούρκου δημοσιογράφου στην εφημερίδα SABAH

 Ευχαριστώ τον κ. Δημήτρη Κεφαλίδη από τη Γερμανία για την αποστολή

Παρατήρηση Χ.Λ. : Απορώ πώς ο Endin Ardic ζει ακόμα και δεν είχε την τύχη του Χραντ Ντινκ! Ας μην ξεχνάμε και το άρθρο 301 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα «Περί προσβολής του Τουρκισμού»!

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥΡΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ…      Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα SABAH, από τον Engin Ardiç, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου…Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει µία σειρά από αλήθειες για τις οποίες το Κεµαλικό καθεστώς εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί μεταφρασμένο το πλήρες κείμενο, από την συγκεκριμένη διεύθυνση της Τουρκικής εφημερίδας Sabah  το οποίο έχει ως εξής :     » Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και τις γιορτές για την Άλωση, αρκετή ßία έχουμε δώσει στην Ανατολή µε τις πράξεις µας…» « ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο µε θέμα :  «Θα πάρουμε πίσω την Πόλη»… ΑΝ έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη…  (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !) ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας  έπιανε τον δικό µας Ulubatlι Hasan και τον γκρέμιζε κάτω… ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης… ( όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !) ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά Σταυρό…. ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα µας άρεσε ; Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη µας από την Ελλάδα. Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο ; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες ; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ( µ΄ αυτές τις γιορτές πού κάνετε ) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι: «αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη ßία». Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων; Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια µέρα θα δοθεί πίσω ; Μην φοβάστε, δεν  υπάρχει αυτό που λένε µερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919. Μη φοβάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατοµµυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν. Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα. Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε ; Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς ; Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µέ την βία κατακτημένη… Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=µανα, dolu=γεµάτη) αλλά προέχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή. Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τραßώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν». Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή και γι’ αυτό ο λαός αγοράζει πέντε – πέντε τα διαµερίσµατα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια… Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες…».

 

http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/ardic/2009/05/29/hatirlatmayin_sunu_kefereye

Hatırlatmayın şunu kefereye!

Bugün Atina’da bir «İstanbul’u geri alacağız» mitingi düzenlense… Şehrin surlarının da bir maketi yapılsa ve Ortaçağ zırhlarına bürünmüş savaşçılar o surlara saldırsalar…
«Yunan Battal Gazisi» diyebileceğimiz efsanevi kahramanları «Diyenis Akritas» kılığına girmiş bir herif de bizim Ulubatlı Hasan’ı kolundan tuttuğu gibi aşağı atsa…
Derken beyaz bir atın ütünde İmparator Konstantinos belirse ve yanında Lukas Notaras, Yorghos Frantzis falan kılığına girmiş birtakım heriflerle birlikte şehre temsili olarak girse…
Mukavvadan yapılmış bir Ayasofya’nın da minarelerini sökseler ve tepesine de haçı taksalar…
Tütsüler yakılsa, ilahiler söylense…
Hoşunuza gider miydi?
Gitmezdi. Kıyameti koparırdık, elçimizi geri çekmeye kadar varırdı iş.
Öyleyse siz niçin yapıyorsunuz bunu?
Aradan tam beş yüz elli altı yıl geçmiş, geçen gün almış gibi daha neyi kutluyorsunuz?
Niçin her sene bu zamanda dönüp dönüp bütün dünyaya «burası aslında bizim değildi, sonradan geldik, zorla aldık» mesajını veriyorsunuz?
Neredeyse altı asır önceki meseleyi niçin taze tutuyorsunuz?
Alınan şehrin «bir gün geri verilebileceği» korkusu mu var bilinçaltınızda?
Korkmayın, bir avuç Ergenekoncu ahmağın iddia ettiği gibi «1919 şartları» falan yok ortada…
Korkmayın, dokuz milyon Yunan, on iki milyonluk şehri geri alamaz, alsa da içinde oturamaz.
O rüyayı gören, bir avuç manyaktır.
Bizim burada da İstanbul’un fethi kutlaması yapan bir avuç fanatik ama sesleri gür çıkıyor.
Ya herifler şimdi «üç gün üç gece yağmaladılar» diye tuttururlarsa ne diyeceğiz? Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde savunma mı yapacağız, yoksa tarihçilere mi bırakacağız?
Hep «aldığımız» şehirlerle övüneceğimize, «kurduğumuz» şehir varsa onunla övünelim.
Öyle bir şehir yok. Buram buram Anadolu, baştan aşağı «sonradan alma»…
Anadolu ismi bile, sanıldığı gibi «annelerle dolu» demek değil, Rumca «i anatoli» yani «doğu» kelimesinden tornistandır.
İstanbul isminin, Evliya Çelebi’nin esrarlı «leb-i dilber» macununu çekip çekip salladığı gibi «İslam bol» lafından gelmeyip, gene Rumca «stin poli» (stimboli okunur) yani «şehire, şehirde» deyiminden geldiği gibi…
Fakat tamam yahu, yerleştik artık, göçebelik bitti.
Göçebelik bittiği için millet apartman dairelerini beşer beşer alıyor, kimse bizi sürüp çıkaramaz, rahatlayın artık… Köylülerimiz İstanbul’u katletmekle yetinsinler, fazla bağırıp çağırmadan…

«Δύο μέτρα και δύο σταθμά» στην τουρκική μεσανατολική πολιτική – του Αλέξανδρου Μασσαβέτα – News Time

 12 Νοε, 21:26 , 

 Αλέξανδρος Μασσαβέτας Κωνσταντινούπολη

 Δημοσιογράφος και συγγραφέας που ζει στην Κωνσταντινούπολη.

 Σε συγχορδία οι φιλελεύθεροι Τούρκοι αναλυτές κατηγορούν την κυβέρνηση Ερντογάν για «δύο μέτρα και δύο σταθμά» στην εξωτερική της πολιτική. Στηλιτεύουν την οικειότητά της με εγκληματίες και δικτατορίσκους, όπως οι πρόεδροι του Σουδάν και του Ιράν, προειδοποιώντας ότι θίγει το κύρος και τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της χώρας.

  

   Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα στην Κωνσταντινούπολη μονοήμερη σύνοδος των κρατών-μελών του Οργανισμού της Ισλαμικής Διάσκεψης. Η προσέλευση ηγετών όπως ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ αλλά και η πρόσκληση προς το δικτάτορα του Σουδάν Ομάρ Αλ Μπασίρ να συμμετάσχει στη σύνοδο έχουν προκαλέσει ανησυχία και δυσαρέσκεια στη Δύση και την Ευρωπαϊκή Ένωση ειδικότερα.  

 Η τουρκική κυβέρνηση είχε προσκαλέσει τον Αλ Μπασίρ στην Κωνσταντινούπολη για τις εργασίες της Ισλαμικής Διάσκεψης, παρότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εξέδωσε εναντίον του το Μάρτιο του 2009 ένταλμα σύλληψης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Δυτικοί αλλά και πολλοί Τούρκοι αναλυτές διαμαρτύρονται ότι η Τουρκία παρουσιάζει την εικόνα χώρας σε εναγκαλισμό με τους δικτάτορες και τους δακτυλοδεικτούμενους παρίες της υφηλίου. Τόσο ο πρωθυπουργός Ερντογάν όσο και ο πρόεδρος Γκιουλ δήλωναν μέχρι το περασμένο Σαββατοκύριακο αμετακίνητοι στην επιλογή τους να προσκαλέσουν το Σουδανό δικτάτορα στις εργασίες της Διάσκεψης. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο έχει διατάξει την προσαγωγή του Αλ Μπασίρ με κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου στο Νταρφούρ. Στην εν λόγω περιοχή του Σουδάν, περισσότερα από 300.000 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους σε οργανωμένη εκστρατεία εξόντωσης αυτονομιστικού κινήματος από τις σουδανικές αρχές, ενώ πάνω από 2.000.000 άτομα έχουν εκτοπιστεί από τις εστίες τους.  

 Ο Τ.Ερντογάν με τον πρόεδρο του Σουδάν, Ομάρ Αλ Μπασίρ (Ιανουάριος 2008)   

Παρά τον καταιγισμό επικρίσεων που δέχθηκε η τουρκική κυβέρνηση, ο πρόεδρος Γκιουλ απέρριπτε παράκληση της ΕΕ να αποσύρει την πρόσκληση προς τον εγκληματία πολέμου ισχυριζόμενος ότι «η επίσκεψη δεν αφορά την ΕΕ, που δεν είναι σε θέση να παρέμβει». Πάντα γραφικός, και πάντα στοχεύοντας στα ένστικτα του κοινωνικά καθυστερημένου και θρησκόληπτου ψηφοφόρου που αποτελεί τη βάση της εκλογικής στήριξής του, ο Ταγίπ Ερντογάν προχώρησε παραπέρα το Σαββατοκύριακο. «Ένας μουσουλμάνος δεν είναι ποτέ δυνατό να διαπράξει γενοκτονία», δήλωσε. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι θα αισθανόταν πιο άνετα να συναντήσει το Σουδανό ηγέτη, παρά τον πρωθυπουργό του Ισραήλ…  

 Πηγές της προεδρίας και του πρωθυπουργικού γραφείου σημείωναν πως η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος στη διεθνή συνθήκη, με την οποία ιδρύεται το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Συνεπώς, η χώρα δε δεσμεύεται από το ένταλμα σύλληψης που έχει εκδοθεί κατά του Αλ Μπασίρ, και έτσι η τουρκική κυβέρνηση είχε το ελεύθερο να τον προσκαλέσει. Τις θέσεις αυτές έσπευσε να καταδικάσει, εκτός από πλήθος δημοσιογράφων, και η Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας, που κάλεσε τις αρχές να συμμορφωθούν με το διεθνές δίκαιο. Η Τουρκία δεν είναι μεν συμβαλλόμενο μέρος στη διεθνή συνθήκη που συνιστά το δικαστήριο, ωστόσο πώς το άρθρο 13 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα δέχεται τη διεθνή δικαιοδοσία αναφορικά με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως η γενοκτονία, σημείωσε η οργάνωση. Την ανακοίνωσή της προσυπέγραψαν ενώσεις νομομαθών, δικηγορικοί σύλλογοι και ενώσεις γυναικείων δικαιωμάτων της Τουρκίας. Παρά τους λεονταρισμούς της τουρκικής ηγεσίας, προς μεγάλη ανακούφιση πολλών Τούρκων αναλυτών, διπλωματών και ακτιβιστών, η επίσκεψη του Αλ Μπασίρ ματαιώθηκε. Το παρασκήνιο της ματαίωσης μας είναι άγνωστο, αν και σύμφωνα με ανακοίνωση του σουδανικού πρακτορείου ειδήσεων, η παραμονή του Αλ Μπασίρ στο Σουδάν κρίθηκε επιβεβλημένη «εν όψει εσωτερικών εξελίξεων».  

 Τουρκική διπλωματική πηγή, ωστόσο, δήλωσε στο newstime.gr ότι η πίεση από την ΕΕ και τις ΗΠΑ ώθησε τις τουρκικές αρχές να «παρακαλέσουν το Σουδανό ηγέτη να μην έρθει». «Καθώς, όμως, οι Ερντογάν και Γκιουλ προέβησαν σε παρόμοιες δηλώσεις προς εσωτερική κατανάλωση, οι αρχές πασχίζουν να κρατήσουν το παρασκήνιο της μη προσέλευσης κρυφό. Δυστυχώς, ο όλος χειρισμός του ζητήματος από την κυβέρνηση έγινε για ψηφοθηρικούς λόγους. Κοιτάξτε πώς ορθώνουμε το ανάστημά μας στη Δύση, έμοιαζε να ήθελε να πει ο πρωθυπουργός», ισχυρίζεται ο εν λόγω διπλωμάτης, που θεωρεί τόσο την πρόσκληση του Αλ Μπασίρ, όσο και τις δηλώσεις των αρχών βλαπτικές για το γόητρο της χώρας.  

 Συνάντηση Τ.Ερντογάν – Μ.Αχμαντινετζάντ στην Τουρκία (Νοέμβριος 2009)  

 Μπορεί μεν ο Αλ Μπασίρ να μην έφθασε στην Πόλη για τη σύνοδο, έφθασε όμως ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. Στις πρόσφατες δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν στην Τεχεράνη, όπου αποκαλούσε τον Ιρανό πρόεδρο «στενό του φίλο», προστέθηκαν οι φωτογραφίες του Γκιουλ να χαριεντίζεται με τον Ιρανό ομόλογό του μπροστά στο φακό. Εικόνες και λόγια που προκάλεσαν ευρύτατη δυσαρέσκεια στην Τουρκία. Πολλοί αναλυτές έσπευσαν να υπενθυμίσουν ότι ο Αχμαντινετζάντ επανεξελέγη μέσω εκτεταμένης νοθείας, ενώ προΐσταται ενός καθεστώτος που σκοτώνει τους πολίτες του στο δρόμο ή τους εκτελεί απλώς και μόνο επειδή καταγγέλλουν τις πραξικοπηματικές μεθοδεύσεις του.  

 Ο γνωστός αναλυτής Τζενγκίζ Τσαντάρ, ειδικευμένος στα ζητήματα Μέσης Ανατολής, έσπευσε να καταδικάσει την ανακολουθία στη συμπεριφορά των Ερντογάν και Γκιουλ. Ο Τσαντάρ, ο οποίος αποτελεί γενικά θερμό υποστηρικτή της νέας εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογάν, σημειώνει ότι η εμμονή του Γκιουλ στην πρόσκληση του Σουδανού δικτάτορα δεν ήταν σωστή. «Αντιτίθεται με τα λεγόμενα του προέδρου στην Άγκυρα δύο ημέρες νωρίτερα. Ο πρόεδρος είχε δηλώσει πως η Τουρκία οδεύει προς την κατεύθυνση των δημοκρατικών αξιών, του κράτους δικαίου, του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα, της διαφάνειας, της λογοδοσίας των αρχών, της ισότητας ανδρών και γυναικών και της αποτελεσματικότητας της ελεύθερης οικονομίας. Ο Αλ Μπασίρ, όμως, καμία σχέση δεν έχει με οποιαδήποτε από αυτές τις έννοιες». Ο Τσαντάρ δέχεται πως η εξωτερική πολιτική των κρατών χαράσσεται με βάση υπολογισμούς συμφέροντος και όχι βάσει ηθικών αξιών ή συναισθημάτων. Προσθέτει, ωστόσο, πως αδυνατεί να καταλάβει ποιο συμφέρον και ποια ρεάλ πολιτίκ υπαγορεύει στην τουρκική κυβέρνηση να προσκαλεί πρόσωπο έναντι του οποίου εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, ενώ παράλληλα εμφανίζεται σε εναγκαλισμούς με τον Αχμαντινετζάντ. Ο αναλυτής προειδοποιεί την τουρκική κυβέρνηση ότι, ενόσω η χώρα αποτελεί υποψήφιο μέλος που διαπραγματεύεται την ένταξή της στην ΕΕ, δεν μπορεί να μη συμμορφώνεται στις βασικές αρχές της πολιτικής της τελευταίας. Ούτε μπορεί να δίνει την εικόνα μιας χώρας που ανοίγει τις αγκάλες της στους κατηγορούμενους για γενοκτονία.  

Τόσο ο Τσαντάρ, όσο και πολλοί φιλελεύθεροι Τούρκοι αναλυτές, υπενθυμίζουν τη στάση των προγενέστερων τουρκικών κυβερνήσεων, σχετικά με την προσαγωγή των υπεύθυνων για εγκλήματα πολέμου κατά των Βόσνιων ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου στη Χάγη. Αν και η Τουρκία ουδέποτε υπέγραψε τη σχετική συνθήκη που ιδρύει το δικαστήριο και ορίζει τα της διεθνούς δικαιοδοσίας του, πίεζε έντονα προς την κατεύθυνση της προσαγωγής των υπευθύνων για τα αίσχη της εθνοκάθαρσης στην πρώην Γιουγκοσλαβία. «Δεν μπορείς να κόπτεσαι για την προσαγωγή του Μιλόσεβιτς και του Κάρατζιτς, αλλά να αδιαφορείς για την περίπτωση του Αλ Μπασίρ», σημειώνουν πολλοί, καλώντας παράλληλα την Τουρκία να υπογράψει τη σχετική σύμβαση, όπως κάθε χώρα που σέβεται το διεθνές δίκαιο. Σε μια στιγμή που η Τουρκία προσπαθεί να αυξήσει το διεθνές της κύρος, εφαρμογή «δύο μέτρων και δύο σταθμών» στην εξωτερική της πολιτική υποσκάπτει την εικόνα της χώρας, προειδοποιούν.  

  Διπλωματικές πηγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Τουρκία εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης στο θέμα του Αλ Μπασίρ, αλλά και για τους εναγκαλισμούς με τον Αχμαντινετζάντ. «Η ΕΕ είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένη από το γεγονός ότι η Τουρκία συσφίγγει τις σχέσεις της με τους γείτονές της, δίνοντας τέλος σε σχέσεις απροκάλυπτης εχθρότητας. Ωστόσο, ένα άνοιγμα προς τους γείτονες δεν υπαγορεύει τους εναγκαλισμούς και τις φιλοφρονήσεις με ένα πρόσωπο σαν τον Αχμαντινετζάντ, ενώ δεν έχει καμία σχέση με το Σουδάν!», δήλωσε κοινοτική πηγή στο newstime.gr. «Καλή τη πίστη προσδοκούμε από την Τουρκία να λειτουργήσει ως γέφυρα μεταξύ της ΕΕ και του Αραβικού κόσμου, ενώ πιστεύουμε πως με την πολύπλευρη διπλωματική δράση της έχει πολλά να προσφέρει. Ωστόσο, για να επιτευχθούν όλα αυτά επιβάλλεται ο σεβασμός εκ μέρους της τουρκικής κυβέρνησης του διεθνούς δικαίου», πρόσθεσε δεύτερος διπλωμάτης της Ένωσης.   

  Τ. Ερντογάν – Σ. Πέρες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός (Ιανουάριος 2009)  

Και οι δύο κοινοτικές πηγές μίλησαν για «χείριστες εντυπώσεις» που προκάλεσε στους κόλπους της ΕΕ η κραυγαλέα αντίθεση στη στάση που ο Ερντογάν τήρησε έναντι του Ισραήλ και έναντι του Σουδανού δικτάτορα. «Όλο αυτό το σόου στο Νταβός και το μάθημα ηθικής κατά των Ισραηλινών για τις δολοφονίες αμάχων στη Γάζα πώς συμβιβάζεται με την πρόσκληση στον Αλ Μπασίρ; Ο Τούρκος πρωθυπουργός φλερτάρει με τρόπο αγοραίο ένα κοινό χαμηλού επιπέδου και προσπαθεί να διεγείρει ένστικτα αταβιστικά. Με τον τρόπο, όμως, αυτό υποθηκεύει τη διεθνή του αξιοπιστία, και αυτή της χώρας», ισχυρίζεται ένας εκ των δύο. Έντονη δυσαρέσκεια με την όλη στάση του Ερντογάν εκφράζουν και διπλωμάτες του Ισραήλ. Ένας εξ αυτών σημειώνει πως βρήκε «εμετική» την προσποιητή ηθικολογία του Τούρκου πρωθυπουργού, και προσβλητικό τον πρόσφατο ισχυρισμό του «ένας μουσουλμάνος δεν μπορεί ποτέ να διαπράξει γενοκτονία». «Αν ερευνήσει κανείς την τουρκική ιστορία βρίσκει αμέσως αποδείξεις περί του αντιθέτου», πρόσθεσε. Αρνήθηκε δε να σχολιάσει τη σύγκριση από τον Ερντογάν του Αλ Μπασίρ με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου. Η εφημερίδα Βατάν πάλι, αποδίδει τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης έναντι του Σουδανού δικτάτορα σε οικονομικά συμφέροντα. Η τουρκική κυβέρνηση σκοπεύει να αυξήσει τον όγκο των διμερών συναλλαγών με το Σουδάν από 350 εκατομμύρια δολάρια όπου βρίσκεται σήμερα σε 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Κατά την εφημερίδα, στο Σουδάν διαβιούν σήμερα έξι με επτά χιλιάδες Τούρκοι. Μόνο από την κατασκευή του νέου αεροδρομίου του Χαρτούμ, που έχει αναλάβει η τουρκική κατασκευαστική Τepe Akfen (TAV), αναμένεται κύκλος εργασιών ύψους 1.5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σύμφωνα με τη Βατάν, πρόεδρος του Τουρκο-Σουδανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου διατελεί ο Αμπντουλκαντίρ Τάτσγιλντιζ, συγγενής εξ αγχιστείας του Αχμέτ Τσαλίκ, μεγαλοεπιχειρηματία που αποτελεί μέλος της «αυλής των επιχειρηματιών» του Ταγίπ Ερντογάν. Ο γαμπρός του τελευταίου, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, τοποθετήθηκε ως CEO στον όμιλο του Τσαλίκ.  

 Η Βατάν καταγγέλλει ότι ο Τάτσγιλντιζ, οικοδόμησε το δεύτερο υψηλότερο κτίριο της Αφρικής στο Χαρτούμ, αυτό των σουδανικών τηλεπικοινωνιών, η κατασκευή του οποίου κόστισε 89 εκατομμύρια δολάρια. Η αυλή των επιχειρηματιών γύρω από τον Ερντογάν τον έχει πείσει πως η Τουρκία δεν πρέπει να στρέψει την πλάτη της στο Σουδάν: η χώρα διαθέτει τα τέταρτα ή πέμπτα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου και τα τρίτα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου στον πλανήτη, ενώ το υπέδαφός της είναι πλούσιο σε ουράνιο και χρυσό. «Πρέπει να διεισδύσουμε σε αυτή την αγορά, όπως και σε κάθε αγορά της Αφρικής», δηλώνει ο Τάτσγιλντιζ, που σε κάθε ευκαιρία τονίζει πως το Σουδάν αποτελεί «χώρα ευκαιριών» για τους Τούρκους επιχειρηματίες.  

 Για άλλη μια φορά, για πολλοστή φορά, η φιλελεύθερη διανόηση της Τουρκίας τα έχει βάλει με τον Ταγίπ Ερντογάν. Όλοι ανεξαιρέτως οι εκφραστές της υποστηρίζουν την αποδέσμευση της τουρκικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή από τον αμερικανικό παράγοντα και την απομάκρυνση από το Ισραήλ. Όλοι χαιρετίζουν τη σύσφιξη των σχέσεων με τη Συρία, το Ιράκ, την Αρμενία. Αλλά και όλοι διαμαρτύρονται πως μορφές όπως ο Αχμαντινετζάντ και ο Αλ Μπασίρ δε θα πρέπει να συγκαταλέγονται στους «νέους στενούς φίλους» της Τουρκίας.  

 «Καθεστώτα χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση, όπως αυτά της Συρίας και της Αιγύπτου, είναι προς το παρόν ανεκτά, αλλά το φλερτ με εκείνα που φονεύουν τους πολίτες τους ξεπερνά τα όρια», υποστηρίζει Τούρκος διπλωμάτης. Όσο για τον Τσαντάρ, θεωρεί πως «η σημερινή εποχή, πλέον, στην εξωτερική πολιτική εκτός από τα νούμερα, τους υπολογισμούς του αμοιβαίου συμφέροντος και τα λογικά επιχειρήματα απαιτεί και ένα ελάχιστον ηθικής».  

Ο κ. Νταβούτογλου και η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας – της Χριστιάννας Λούπα

Δεν λέμε, βέβαια, το παλεύει η Τουρκία. Το παλεύει με νύχια και με δόντια να ανοίξει το δρόμο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα μάλιστα που πλησιάζει κι ο Δεκέμβριος και θα κριθεί η τύχη της. Ανοίγματα από δω, ανοίγματα από κει, διπλωματικές προσεγγίσεις με τη Συρία, την Αρμενία, τη Ρωσία, αλλά και τους Κούρδους, επιστολή στον κ. Παπανδρέου για βελτίωση των διμερών σχέσεων, συνάντηση του Τούρκου Υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Εγκεμέν Μπαΐς με τον Έλληνα πρωθυπουργό, ματαίωση της Ισραηλινής άσκησης στο Ικόνιο και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμα θα επακολουθήσει.

Καλά όλα αυτά, καλά και άγια. Αυτή όμως την εμμονή του Τούρκου ΥΠΕΞ, Αχμέτ Νταβούτογλου, με την πάλαι ποτέ κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία, δεν μπορούμε να την καταλάβουμε. Γιατί η αλήθεια είναι ότι μας ζάλισε λίγο με τα περασμένα μεγαλεία που αναπολεί και με το πόσο καλά δούλευαν όλα όταν τα Βαλκάνια βρίσκονταν υπό την κυριαρχία των Οθωμανών.

«Πρότυπο συνεργασίας σε όλους τους τομείς υπήρξαν τα Βαλκάνια κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας », ισχυρίστηκε ο κ. Νταβούτογλου σε πρόσφατη ομιλία του στο Σαράγιεβο, σε διεθνές συνέδριο με θέμα «Η οθωμανική κληρονομιά και οι μουσουλμανικές κοινότητες στα Βαλκάνια».

Δεν είναι αυτά που μάθαμε στα σχολεία – που οπωσδήποτε κάποιοι θα σπεύσουν πρόθυμα να κατηγορήσουν – αλλά πηγές από το ίδιο το οθωμανικό κράτος και ανεξάρτητους φορείς, που έρχονται να διαψεύσουν τα λεγόμενα του κ. Νταβούτογλου περί ισοπολιτείας, ισονομίας, ανεξιθρησκίας κ.λ.π. στην τόσο «ρόδινη και δημοκρατική» Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το παιδομάζωμα, ο βίαιος εξισλαμισμός, η εξοντωτική φορολογία, η πιο σκληρή μορφή της οποίας υπήρξε ο κεφαλικός φόρος (το χαράτσι), το οποίο πλήρωναν οι «άπιστοι» για να μπορούν να έχουν το κεφάλι τους στους ώμους τους για ένα χρόνο και η κρεμάλα είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά του πολυεθνικού εκείνου κράτους, του οποίου όλοι οι υπήκοοι έμοιαζαν να δουλεύουν για την Υψηλή Πύλη και για τους πασάδες, των οποίων τα θησαυροφυλάκια ξεχείλιζαν πάντα από τα πλούτη. Ο Τούρκος περιηγητής του 17ου αιώνα Εβλιγιά Τσελεμπή, στο χρονικό του καταγράφει βίαιους εξισλαμισμούς και παιδομάζωμα σε όλο τον Βαλκανικό χώρο. Ως εργαλείο εξισλαμισμού λειτούργησε και η κατάληψη των καλλιεργήσιμων εδαφών από Τούρκους, που οδήγησε τον χριστιανικό πληθυσμό σε «αγροτικό μαρασμό», ενώ η αποστασία από το Ισλάμ τιμωρείτο με θάνατο.

Παρ’ όλα αυτά ο Τούρκος ΥΠΕΞ δεν είναι ο μόνος που ονειρεύεται παλιά ξινά σταφύλια. Τον περασμένο Απρίλιο, στο Κοσσυφοπέδιο έγινε μεγάλη γιορτή, που οργάνωσε το «Πολιτιστικό Κέντρο Μεχμέτ Πασά»,Τουρκικό Ίδρυμα χρηματοδοτούμενο από την Τουρκία, όπου πραγματοποιήθηκαν διάφορες εκδηλώσεις από τους Τουρκικής καταγωγής Κοσσοβάρους, ενώ μπάντα, που είχε έρθει από την Τουρκία, μεταξύ άλλων, έπαιξε και τον Ύμνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Φανταστείτε πώς θα ήταν να αρχίσουμε κι εμείς να οραματιζόμαστε πάλι τη Μεγάλη Ιδέα και να ονειρευόμαστε την ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και το δικέφαλο αητό! Τότε θα ήταν αυτό που λένε, ο καθένας ό,τι θυμάται χαίρεται!

«Επιθυμούμε μια νέα Βαλκανική, που θα θεμελιώνεται στις πολιτικές αξίες, στην οικονομική αλληλεξάρτηση, στη συνεργασία και στην πολιτιστική αρμονία. Όλα αυτά εξασφαλίζονταν στα οθωμανικά Βαλκάνια», τόνισε ο κ. Νταβούτογλου, θυμίζοντας μάλλον τον νεοοθωμανισμό του Τουργούτ Οζάλ το 1990 και συμπλήρωσε: «Εμείς θα αναβιώσουμε την εποχή αυτή. Τα οθωμανικά Βαλκάνια ήταν μια επιτυχημένη ιστορία και τώρα πρέπει να αναγεννηθούν. Θα κάνουμε τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, τη Μέση Ανατολή, μαζί με την Τουρκία ,επίκεντρο της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής. Αυτός είναι ο στόχος της εξωτερικής μας πολιτικής στο μέλλον και θα τον πετύχουμε».

Αυτό που μπορεί κανείς να παρατηρήσει μετά τα παραπάνω νομίζω είναι, ότι μπορεί η Τουρκία να έχει βάλει τα δυνατά της για να περάσει τις επικείμενες εξετάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να έχει κάνει κάποιες προόδους ως προς την εξάρθρωση του «βαθέως κράτους», έχει όμως πολύ μακρύ δρόμο μπροστά της για να ξεπεράσει τις εθνικιστικές, μεγαλοϊδεατικές φαντασιώσεις της και την ομφαλοσκοπική εξωτερική πολιτική της, η οποία είναι άλλωστε απαράλλαχτη εδώ και πολλούς αιώνες.

Έρνεστ Χέμινγουει: «Στην προκυμαία της Σμύρνης» – Η Μικρασιατική Καταστροφή όπως την έζησε και την κατέγραψε ο μεγάλος Νομπελίστας

 

omogeneia. ana – mpa.gr

Γεννήθηκε στις ΗΠΑ το 1899. Μόλις 20 χρονών διετέλεσε πολεμικός ανταποκριτής της «Τορόντο Σταρ» στην Ευρώπη και περιέγραψε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1925 εκδίδει το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο του «Στην εποχή μας» με πρώτο διήγημα το διήγημα «Στην προκυμαία της Σμύρνης».

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τις πύρινες ανταποκρίσεις και λογοτεχνικά κείμενα του νομπελίστα συγγραφέα Έρνεστ Χεμινγουέι, που σχετίζονται με τη Μικρασιατική καταστροφή, παρουσιάζονται στο τελευταία τεύχος του περιοδικού «Ελληνική Διασπορά» του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Το χειρότερο, είπε, ήταν οι γυναίκες με τα νεκρά παιδιά. Δε μπορούσαμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα πεθαμένα παιδιά τους. Είχαν τα παιδιά τους, νεκρά ακόμα και έξι μέρες, αλλά δεν τα εγκατέλειπαν. Δε μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Τελικά έπρεπε να τους τα πάρουμε με τη βία.»

(Από τη συλλογή διηγημάτων του με το γενικό τίτλο «Στην προκυμαία της Σμύρνης»).

Με παραπάνω λόγια κάποιος ήρωας του Χεμινγουέι, που υποτίθεται ότι ήταν αξιωματούχος πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ αγκυροβολημένου στη Σμύρνη, περιγράφει τη μεγάλη καταστροφή. Το απόσπασμα είναι από το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο που εξέδωσε ο αμερικανός συγγραφέας το 1925, μόλις 26 χρονών τότε, και με το οποίο άρχισε να αποκτά παγκόσμια φήμη. Πρόκειται για τη συλλογή διηγημάτων του «Στην εποχή μας» (In Our Times), όπου το πρώτο του διήγημα, ουσιαστικά ο πρόλογος του βιβλίου, έχει τον τίτλο «Στην προκυμαία της Σμύρνης».

Όσο κι αν μιλάμε για διήγημα, ο συγγραφέας δεν γράφει από απλή φαντασία. Μόλις πριν τρία χρόνια ως ανταποκριτής της καναδικής εφημερίδας “Toronto Star” ο Χεμινγουέι είχε βρεθεί ο ίδιος στον τόπο της καταστροφής και την είχε περιγράψει σε μια σειρά άρθρων του, που εκδόθηκαν το 1985 σε βιβλίο με τον τίτλο: «Dateline: Toronto”.

Ως ανταποκριτής αυτής της εφημερίδας είχε ταξιδέψει από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλα μέρη της Τουρκίας στέλνοντας κατά την πορεία του τα άρθρα του στην καναδική εφημερίδα.

Στην έκδοση της 20ής Οκτωβρίου 1922 γράφει:

«Ο άντρας σκεπάζει με μια κουβέρτα την ετοιμόγεννη γυναίκα του πάνω στον αραμπά για την προφυλάξει από τη βροχή. Εκείνη είναι το μόνο πρόσωπο που βγάζει κάποιους ήχους [από τους πόνους της γέννας]. Η μικρή κόρη τους την κοιτάζει με τρόμο και βάζει τα κλάματα. Και η πομπή προχωρά… Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα πάρει αυτό το γράμμα να φτάσει στο Τορόντο, αλλά όταν εσείς οι αναγνώστες της Σταρ το διαβάσετε να είστε σίγουροι ότι η ίδια τρομακτική, βάναυση πορεία ενός λαού που ξεριζώθηκε από τον τόπο του θα συνεχίζει να τρεκλίζει στον ατέλειωτο λασπωμένο δρόμο προς τη Μακεδονία».

Τα λόγια αυτά δεν είναι γραμμένα από κάποιον που πρώτη φορά αντικρίζει τη φρίκη του πολέμου. Ο νεαρός Χεμινγουέι είχε ζητήσει να καταταγεί ως εθελοντής στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν έγινε δεκτός λόγω της κακής όρασής του. Αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει εθελοντής νοσοκόμος, να τραυματιστεί σοβαρά δυο φορές στην Αυστρία και τελικά να αποσυρθεί αφού τιμήθηκε με το βραβείο ανδρείας. Κι αυτά πριν να βρεθεί στην Τουρκία ως πολεμικός ανταποκριτής της Toronto Star, μόλις 23 χρονών.

Μέσα από το λογοτεχνικό του ταλέντο, που φανερώθηκε μέσα στα επόμενα χρόνια, ο συγγραφέας δίνει συγκλονιστικές περιγραφές μιας περιόδου που έχει σημαδέψει την ψυχή του Νεοέλληνα, μ’ όλο που κοντεύει να περάσει σχεδόν ένας αιώνας από τότε.

Σ’ ένα από τα κείμενα αυτά, στο οποίο αναφερθήκαμε ήδη, «Στην προκυμαία της Σμύρνης», που θεωρείται αριστούργημα γραφής και διδάσκεται, καθώς είδαμε στο Ιντερνέτ, στους φοιτητές αγγλικής φιλολογίας σε πολλά πανεπιστήμια, γράφει:

«Είχαμε ρητές εντολές να μην επέμβουμε, να μη βοηθήσουμε… Το πλοίο μας είχε τόση δύναμη που θα μπορούσαμε να βομβαρδίσουμε όλη τη Σμύρνη και να σταματήσουμε το μακελειό, αλλά η εντολή ήταν να μην κάνουμε τίποτα… Το παράξενο ήταν, είπε [ο υποτιθέμενος αξιωματούχος του αμερικάνικου πολεμικού που διηγείται την ιστορία], πώς ούρλιαζαν κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω γιατί ούρλιαζαν αυτή την ώρα. Ήμασταν στο λιμάνι κι αυτές στην προκυμαία και τα μεσάνυχτα άρχιζαν να ουρλιάζουν. Στρέφαμε πάνω τους τους προβολείς και κι αυτές τότε σταματούσαν. …».

Ο Χεμινγουέι ως πολεμικός ανταποκριτής είναι πιο σαφής. Ξέρει ότι 1.250.000 Έλληνες διώχτηκαν από τα σπίτια τους με την ανταλλαγή των πληθυσμών: «Ό,τι και να πει κανείς για το πρόβλημα των προσφύγων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να είναι υπερβολή. Ένα φτωχό κράτος με μόλις 4 εκατομμύρια πληθυσμό πρέπει να φροντίσει για άλλο ένα τρίτο των κατοίκων. Και τα σπίτια που άφησαν οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν δεν επαρκούν σε τίποτα, χώρια η διαφορά στο επίπεδο κουλτούρας που είχαν συνηθίσει οι Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη».

Σε μια άλλη ανταπόκρισή του στη «Σταρ» γράφει:

«Βρίσκομαι σε ένα άνετο τρένο, αλλά με τη φρίκη της εκκένωσης της Θράκης, όλα μου φαίνονται απίστευτα. Έστειλα τηλεγράφημα στη «Σταρ» από την Αδριανούπολη. Δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Η εκκένωση συνεχίζεται…. Ψιχάλιζε. Στην άκρη του λασπόδρομου έβλεπα την ατέλειωτη πορεία της ανθρωπότητας να κινείται αργά στην Αδριανούπολη και μετά να χωρίζεται σ’ αυτούς που πήγαιναν στη Δυτική Θράκη και τη Μακεδονία. .. Δε μπορούσα να βγάλω από το νου μου τους άμοιρους ανθρώπους που βρίσκονταν στην πομπή γιατί είχα δει τρομερά πράγματα σε μια μόνο μέρα. Η ξενοδόχισσα προσπάθησε να με παρηγορήσει με μια τρομερή τούρκικη παροικία: «Δε φταίει μόνο το τσεκούρι, φταίει και το δέντρο». (Toronto Star, 14 Νοέμβρη 1922)

«Η υποχώρηση του ελληνικού στρατού ήταν μια θλιβερή υπόθεση, αλλά δε χρειάζεται να κατηγορούμε γι’ αυτό τον απλό Έλληνα φαντάρο. Ακόμα και όταν γινόταν εκκενώσεις περιοχών οι Έλληνες δρούσαν ως πραγματικοί στρατιώτες. Ο Κεμάλ θα είχε μεγάλο πρόβλημα αν ήταν να τους αντιμετωπίσει στη Θράκη. Ο λοχαγός Wittal του Ινδικού Ιππικού, που βρισκόταν στην Ανατόλια ως παρατηρητής κατά τη διάρκεια του πολέμου των Ελλήνων με τον Κεμάλ, μου είπε: «Οι Έλληνες στρατιώτες ήταν μαχητές πρώτης κατηγορίας. Οι αξιωματικοί τους ήταν άριστοι…. Θα μπορούσαν να έχουν καταλάβει την Άγκυρα και να τελειώσουν τον πόλεμο αν δεν είχαν προδοθεί». Κατά τον Χεμινγουέι η προδοσία αυτή πήγασε και από τους συμμάχους, αλλά και από τον βασιλιά Κωνσταντίνο που αντικατέστησε τους έμπειρους –αλλά βενιζελικούς- αξιωματικούς, με δικούς του «που ποτέ δεν είχαν ακούσει τον κρότο της μάχης». Και τελειώνει με μια πρόταση που δεν θα την έγραφε ποτέ ένας απλός δημοσιογράφος αν δεν είχε μέσα του το ταλέντο του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα: «Όλη μέρα περνούν δίπλα μου, λεροί, εξαντλημένοι, αξύριστοι, ανεμοδαρμένοι στρατιώτες που βαδίζουν στη γκρίζα γυμνή ύπαιθρο της Θράκης. Χωρίς μπάντες, χωρίς [ανθρωπιστικές] οργανώσεις να τους ανακουφίσουν, χωρίς τόπο να ξαποστάσουν, παρά γεμάτοι ψείρες, με βρώμικες κουβέρτες και κουνούπια όλη τη νύχτα. Είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας» (Toronto Star, 3 Νοεμβρίου 1922).

Μπορεί ο συγγραφέας να ήταν σκληραγωγημένος και από τη φύση του (πλην των άλλων ήταν και μποξέρ) ή από τη ζωή του ως πολεμικός ανταποκριτής, αλλά δε μπορεί αν μη συγκινηθεί με τόσο πόνο. Χρόνια αργότερα, αφού είχε καλύψει δημοσιογραφικά και τον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία, μιλώντας μέσα από το στόμα ενός ήρωά του γράφει:

«Δε θέλω να κοιμηθώ γιατί έχω τη προαίσθηση ότι αν κλείσω τα μάτια μου στο σκοτάδι και αφεθώ στον εαυτό μου, η ψυχή μου θα βγει από το σώμα».

Σε ένα από τελευταία του άρθρα από την Τουρκία στην Τορόντο Σταρ γράφει:

«Ποιος θα θρέψει τόσο πληθυσμό; Κανένας δεν το ξέρει και μέσα στα επόμενα χρόνια ο χριστιανικός κόσμος θα ακούει μια σπαρακτική κραυγή που ελπίζω να φτάσει και ως τον Καναδά: «Μην ξεχνάτε τους Έλληνες!».

Μόλις πριν από λίγο καιρό η διεθνής «Οργάνωση των Ακαδημαϊκών για τις Γενοκτονίες» αναγνώρισε ως γενοκτονία όχι μόνο αυτή των Ποντίων αλλά και των Ελλήνων της Ανατολίας.

Η κραυγή του Χεμινγουέι έχει επί τέλους φτάσει όχι μόνο στον Καναδά, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

του Χρήστου Μαγγούτα

• Λίγα λόγια για τον Έρνεστ Χεμινγουέι

Ο Έρνεστ Χεμινγουέι γεννήθηκε στις ΗΠΑ το 1899. Υπηρέτησε ως εθελοντής νοσοκόμος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου και τραυματίστηκε βαριά. Μόλις 20 χρονών διετέλεσε πολεμικός ανταποκριτής της «Τορόντο Σταρ» στην Ευρώπη και περιέγραψε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1925 εκδίδει το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο του «Στην εποχή μας» με πρώτο διήγημα το διήγημα «Στην προκυμαία της Σμύρνης».

Το 1929 εκδίδει το μυθιστόρημα «Αποχαιρετισμός στα όπλα» που γίνεται παγκόσμια επιτυχία. Το 1933 κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων του «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρου». Το 1940 δημοσιεύεται το βιβλίο του «Για ποιον χτυπάει η καμπάνα». Όλα αυτά τα έργα του γυρίστηκαν σε ταινίες, με το τελευταίο να αποσπά βραβείο Όσκαρ ηθοποιίας η Κατίνα Παξινού. Το 1952 εκδίδει το μυθιστόρημα «Ο γέρος και η θάλασσα». Το 1954 τιμάται με το βραβείο Νόμπελ για τη λογοτεχνία. Το 1961, σε ηλικία μόνο 62 χρονών, αποφασίζει ο ίδιος να δώσει τέλος στην πολυτάραχη ζωή του. (Το άρθρο μας αυτό στηρίχτηκε κυρίως στα βιβλία του «Dateline: Toronto”, 1985, “In Our Times”, 1925 και «On the Quai at Smyrna”, 1995).

31 Μαρτίου 2008

Άγκυρα: Καμμία κατηγορία εις βάρος του Αττίλα Ολγκάτς – Express

 

‘Αγκυρα – Δεν στοιχειοθετείται κατηγορία σε βάρος του Τούρκου ηθοποιού, που είχε δηλώσει ότι, το 1974 στην Κύπρο, είχε σκοτώσει δέκα Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους

Πηγή: ΑΠΕ  26/09/09-11:38

Δεν στοιχειοθετείται κατηγορία εναντίον του Τούρκου ηθοποιού, Ατίλα Ολγκάτς, ο οποίος πριν λίγο καιρό είχε δηλώσει στη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής ότι σκότωσε δέκα αιχμάλωτους Ελληνοκύπριους, κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, ανακοίνωσε ο εισαγγελέας, που είχε αναλάβει τη σχετική έρευνα. Κατά τη διαδικασία της έρευνας, ο εισαγγελέας πήρε καταθέσεις από τον ίδιο τον Ολγκάτς, τις παρουσιάστριες της τηλεοπτικής εκπομπής, στην οποία είχε μιλήσει ο Ολγκάτς, τον Τούρκο ιστορικό Γιαλτσίν Κοιουτσούκ, που είχε υπηρετήσει τη θητεία του μαζί με τον ηθοποιό στην Κύπρο το 1974, ενώ ζητήθηκαν στοιχεία κι από το τουρκικό γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων. Το επιτελείο στην απάντησή του ανέφερε ότι ο Ολγκάτς δεν πήρε ενεργό μέρος στην εισβολή και ότι υπηρέτησε μεν τη θητεία του στην Κύπρο, αλλά στα μετόπισθεν. Ο ιστορικός Κιουτσούκ, από την πλευρά του, ανέφερε πως ήταν διοικητής του Ολγκάτς στην Κύπρο. Χαρακτήρισε τον ηθοποιό «φοβισμένη προσωπικότητα», που δεν είχε λάβει μέρος στις μάχες. Ωστόσο, ο εισαγγελέας ζήτησε και τη γνωμάτευση δύο εμπειρογνωμόνων από πλευράς ανθρωπιστικού δικαίου. Οι δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου Γκαλατάσαραϊ της Κωνσταντινούπολης, διατύπωσαν ότι ακόμη κι αν ευσταθούν οι πρώτοι ισχυρισμοί του Ολγκάτς πως, δηλαδή, σκότωσε δέκα αιχμαλώτους, από πλευράς ανθρωπιστικού δικαίου η Τουρκία δεν φέρει καμία ευθύνη και ότι δεν τίθεται θέμα να δικαστεί ο ηθοποιός στο διεθνές δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου. Υπενθυμίζεται ότι ο ηθοποιός αρχικά είχε υποστηρίξει ότι σκότωσε δέκα αιχμαλώτους Ελληνοκυπρίους. Στη συνέχεια, όμως, και αφού προκλήθηκαν αντιδράσεις στην Τουρκία, επανήλθε και διόρθωσε, λέγοντας ότι τα όσα είπε ήταν μέρος ενός σεναρίου ταινίας, που έχει γράψει ο ίδιος.

Εξηγήσεις για τους αγνοούμενους καλείται να δώσει η Τουρκία στο Συμβούλιο της Ευρώπης – in.gr

19/9/2009 Απόφαση του ΕΔΑΔ Εξηγήσεις για τους αγνοούμενους καλείται να δώσει η Τουρκία στο Συμβούλιο της Ευρώπης

Eurokinissi

Συγγενείς αγνοουμένων ζητούν απαντήσεις 35 χρόνια μετά την εισβολή

Λευκωσία Τελευταία ενημέρωση 15:00

Προηγούμενο άρθρο: Έντονες αντιδράσεις στην Αθήνα από την αποκάλυψη-σοκ για τον Αττίλα (10/8/2009)   Εξηγήσεις για τους αγνοούμενους στην Κύπρο καλείται να δώσει στο Συμβούλιο της Ευρώπης η Τουρκία, σύμφωνα με απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Οι δικηγόροι στην προσφυγή κατά της Τουρκίας στο ΕΔΑΔ Αχιλλέας Δημητριάδης και Κύπρος Χρυσοστομίδης τόνισαν ότι η τελική απόφαση της Ολομέλειας του ΕΔΑΔ στην υπόθεση των Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων «Βαρνάβα και λοιποί εναντίον της Τουρκίας» αποτελεί δεδικασμένο για την Τουρκία. Σχολιάζοντας αρχικά την απόφαση, ο δικηγόρος Κ.Χρυσοστομίδης είπε ότι «οι εννέα αυτές ατομικές προσφυγές αγνοουμένων και των οικογενειών τους ενώπιον του ΕΔΑΔ χρονολογούνται από το 1990». Σημείωσε ότι «20 χρόνια μετά, είμαστε ευτυχείς γιατί έχουμε σήμερα μιαν τελική και τελεσίδικη απόφαση του Δικαστηρίου στην ολομέλειά του, πράγμα το οποίο δικαιώνει τις προσδοκίες και των αιτητών αλλά και γενικά του κυπριακού λαού για τα εγκλήματα τα οποία έλαβαν χώρα το 1974 σε βάρος των αγνοουμένων μας». Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι απορρίφθηκαν όλες οι προκαταρκτικές ενστάσεις της Τουρκίας, ιδίως εκείνη που αφορούσε τους χρονικούς περιορισμούς, γιατί υπήρξε ισχυρισμός εκ μέρους της Τουρκίας ότι τα γεγονότα που έγιναν το 1974 δεν καλύπτονται από τη δική της αναγνώριση του ατομικού δικαιώματος προσφυγής στο ΕΔΑΔ που έλαβε χώρα το 1987. «Το νέο χαρακτηριστικό αυτής της απόφασης», πρόσθεσε, «είναι ότι το Δικαστήριο επιδικάζει αποζημιώσεις για ηθική ζημία για κάθε ένα εκ των αγνοουμένων, μόνο 12.000 ευρώ για κάθε αίτηση, όμως τούτο είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί στην πρωτόδικη απόφασή του, το Δικαστήριο είχε πει ότι είναι αρκετό το γεγονός ότι διαπιστώνεται παραβίαση της ευρωπαϊκής σύμβασης και ως εκ τούτου δεν προχωρούμε σε επιδίκαση αποζημιώσεων». Οι δικηγόροι διευκρίνισαν ότι οι συγγενείς άρχισαν την όλη διαδικασία, «όχι για να βγάλουν λεφτά, αλλά για να αναγκάσουν την Τουρκία να ανοίξει τα αρχεία της και να μάθουν τί έγιναν οι δικοί τους άνθρωποι». Ο πρόεδρος της Παγκύπριας Επιτροπής Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων Νίκος Θεοδοσίου επεσήμανε: «είναι μια απόφαση εξαιρετικής σημασίας, η οποία έχει πάρα πολλά σημεία τα οποία μπορούν και θα πρέπει να αξιοποιηθούν από εμάς». Σχόλιο από τον Ανδρέα Λοβέρδο Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα εξωτερικής πολιτικής Ανδρέας Λοβέρδος, τόνισε ότι η απόφαση αποτελεί νίκη του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού και ήττα στρατηγικών επιλογών της Τουρκίας, η οποία επιμένει να μην προσαρμόζεται στο ευρωπαϊκό σύστημα αρχών και αξιών. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει τα νομικά ερείσματα και την πολιτική βούληση να διεκδικήσει δυναμικά τη δικαίωση όλων όσων έχασαν τους ανθρώπους τους από την εισβολή του Αττίλα, κατέληξε. Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Κύπρος και το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κων/πολης τον Σεπτέμβριο του 1955 – της Χριστιάννας Λούπα

 Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που καινούριες ιδέες κάνουν την εμφάνισή τους, όπως το πνεύμα της απελευθέρωσης των λαών από κάθε είδους δουλεία και ξενοκρατία και μέσα στο διεθνές κλίμα κατάλυσης της αποικιοκρατίας, η Κύπρος φαίνεται να διεκδικεί τα δικαιώματά της περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Ήδη από το 1947, η ελληνική Βουλή έχει πάρει ομόφωνη απόφαση υπέρ της αυτοδιάθεσης της Κύπρου – πλατωνική ενέργεια χωρίς καμία ιδιαίτερη βαρύτητα ωστόσο.

Η άνοδος στον αρχιεπισκοπικό θρόνο του Μακαρίου Γ΄ το 1950, θα αποτελέσει αποφασιστικό βήμα στον κυπριακό αγώνα, ενώ το ιστορικό δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί, δεν είναι τίποτε άλλο παρά παλλαϊκή διακήρυξη υπέρ της Ένωσης με την Ελλάδα. Οι τόμοι εκείνοι με τις υπογραφές του κυπριακού λαού στάλθηκαν στην Ελλάδα και δυστυχώς, λόγω της αδιαφορίας των ελληνικών κυβερνήσεων, κατέληξαν στη βιβλιοθήκη της Βουλής.

Πράγματι, οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνούνται να εναντιωθούν στην Αγγλία, με εξαίρεση τον Παπάγο, που προσφεύγει μάλλον μάταια στον ΟΗΕ, γεγονός που αναγκάζει τους Κυπρίους να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, αρχίζοντας το 1955 ένοπλο αγώνα που θα κρατήσει τέσσερα χρόνια. Τέσσερα χρόνια γεμάτα αίμα και θυσίες των Κυπρίων, με σκληρά αντίποινα των Άγγλων. Και η Τουρκία, που μέχρι τότε σιωπούσε επικίνδυνα κάνει την αιφνιδιαστική επίθεσή της, πυροδοτώντας ακόμα περισσότερο τη φορτισμένη ατμόσφαιρα.

Στην Αθήνα, αλλά και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, ο κόσμος κατεβαίνει στους δρόμους με πλακάτ και σημαίες, διαδηλώνοντας με πρωτόγνωρο πάθος υπέρ της Ένωσης της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα, υπέρ «των παιδιών της ΕΟΚΑ» και του Γρίβα. Είναι από τις ελάχιστες φορές που σύσσωμη η χώρα είναι ταγμένη σε έναν σκοπό.

Όμως, όσο κι αν ο λαός στέλνει κραυγές απελπισίας, όσο κι αν το αίμα ρέει άφθονο στην Κύπρο, δεν υπάρχει δυστυχώς ένας στιβαρός εθνικός ηγέτης που να αναλάβει τις ευθύνες μιας ριζικής απόφασης. Παράλληλα η Μεγάλη Βρετανία έχει αρχίσει να ενθαρρύνει την ανάμιξη της Άγκυρας ολοένα και περισσότερο, σαν μέρος του καλοστημένου σχεδίου της, που αποκαλύφθηκε στην Τριμερή Διάσκεψη του Λονδίνου. Εκεί, ο εκπρόσωπος της Τουρκίας, Ζουρλού, δήλωσε κατηγορηματικά στους δημοσιογράφους: «Η κυβέρνησίς μου έπαψε να ενδιαφέρεται δια την παρούσαν Διάσκεψιν. Διακόπτομεν την συμμετοχήν μας. Ο λόγος είναι ότι θεωρούμε απαράδεκτον το ελληνικόν αίτημα δι αυτοδιάθεσιν της Κύπρου. Εάν η Ελλάς επιμένει, ας διαλέξει μεταξύ της Κύπρου και της φιλίας μας.»

Σαν «διπλωματική χειροβομβίδα» χαρακτηρίστηκε αυτή η δήλωση, που έθετε για μια ακόμα φορά την Ελλάδα αντιμέτωπη με δύο ισχυρότατους αντιπάλους. Αναστάτωση μεγάλη άρχισε να επικρατεί στη χώρα μας, καθώς κλίμα πολέμου βάραινε την ατμόσφαιρα. Ο πανικός έκανε τον κόσμο να αδειάσει τα ράφια των καταστημάτων κι όλοι ήταν προετοιμασμένοι για το χειρότερο.

Η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει ωστόσο, ήταν όταν λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις του Ζουρλού εξερράγη ωρολογιακή βόμβα στο Γενικό Προξενείο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα μόλις είχε αρχίσει η Διεθνής Έκθεση. Όπως απέδειξαν οι ανακρίσεις, αυτή ήταν η αρχή ενός καλομελετημένου σχεδίου της Άγκυρας προκειμένου να ξεκινήσουν ταραχές, αφού η βόμβα είχε τοποθετηθεί από την τουρκική οργάνωση «Η Κύπρος είναι τουρκική», στενά συνεργαζόμενη με την τουρκική κυβέρνηση.

Έτσι, την επόμενη μέρα, παράρτημα τουρκικής εφημερίδας στην Κωνσταντινούπολη διατυμπάνιζε πως Έλληνες είχαν πυρπολήσει το σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη! Η διάδοση αυτή, πέρα για πέρα ψεύτικη και ανυπόστατη – αφού οι ίδιοι οι Τούρκοι προέβησαν στη βομβιστική ενέργεια, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα – ήταν αρκετή για να φουντώσει τα αλαλάζοντα πλήθη των Τούρκων, που ξεχύθηκαν στους δρόμους της Βασιλεύουσας, κραδαίνοντας λοστούς, απειλώντας θεούς και δαίμονες κι αρχίζοντας με λύσσα το καταστροφικό έργο τους. Ένα έργο που πάμπολλες φορές έχουμε δει να παίζεται με πρωταγωνίστρια την Τουρκία. Ένα έργο τρόμου, που οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά και σίγουρα παραπέμπει στις μέρες εκείνες που η χώρα μας έζησε τον ανατριχιαστικό εφιάλτη της μικρασιατικής καταστροφής.

Τη νύχτα της 6ης προς 7ης Σεπτεμβρίου 1955 αφηνιασμένα και οπωσδήποτε κατευθυνόμενα πλήθη επιτέθηκαν σε ελληνικά καταστήματα και σπίτια, αλλά και σε εκκλησίες, που φρόντισαν να βεβηλώσουν με τη γνωστή τους βαρβαρότητα, ποδοπατώντας τις εικόνες και καταστρέφοντας τα πάντα. Μολονότι τα πλήθη είχαν εντολή να μην πειράξουν ανθρώπους, υπήρξαν 3 νεκροί, 30 τραυματίες και εκατοντάδες βιασμοί. Οι υλικές καταστροφές ήταν ανυπολόγιστες. 5538 ακίνητα λεηλατήθηκαν, 33 εκκλησίες και 2 μοναστήρια. Οι ελληνικές περιουσίες είχαν γίνει θρύψαλα και ο,τιδήποτε ελληνικό είχε σωριαστεί σε ερείπια. Καταστήματα, μονοκατοικίες, διαμερίσματα, εκκλησίες, αυτοκίνητα έχασκαν μπαρουτοκαπνισμένα, ενώ οι λεηλασίες και οι αρπαγές έδιναν κι έπαιρναν.

Η Σμύρνη άλλωστε δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχη στις εκδηλώσεις … πολιτισμού των άξεστων Αγαρηνών, τις οποίες δυστυχώς γνώριζε καλά από το 1922. Ταυτόχρονα σχεδόν ξέσπασαν ταραχές και στην πρωτεύουσα της Ιωνίας, όπου πρώτος στόχος ήταν το ελληνικό περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση, το οποίο και πυρπολήθηκε. Η ελληνική σημαία ξεσκίστηκε με λύσσα, ενώ η παρακείμενη εκκλησία, όπου εκκλησιάζονταν οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες που υπηρετούσαν στο ΝΑΤΟ, δεν είχε καλύτερη τύχη. Εικόνες και καντήλια θρυμματίστηκαν κι ο Επιτάφιος πετάχτηκε στο δρόμο. Τα σπίτια των αξιωματικών και το ελληνικό προξενείο είχαν επίσης οικτρό τέλος.

Ο πρωθυπουργός Μεντερές εξ άλλου είχε το θράσος να κάνει και δηλώσεις: «Αυτό που έγινε δεν μπορεί παρά να είναι έργο κομμουνιστών. Έπληξε την τιμή του έθνους!» Πέντε χρόνια αργότερα ωστόσο το στρατιωτικό καθεστώς που τον ανέτρεψε και τον απαγχόνισε τον κατηγόρησε απερίφραστα ότι αυτός είχε οργανώσει τα επεισόδια του Σεπτεμβρίου του 1955.
Πράγματι, η αστυνομία κατάφερε να συλλάβει τους ενόχους, που ομολόγησαν Ο ένας ήταν ο Hasan Ucar, κλητήρας του τουρκικού προξενείου της Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο σπίτι του Κεμάλ κι ο άλλος ο Octay Engin από την Κομοτηνή, που το κράτος τον είχε βοηθήσει μάλιστα να μπει στη Νομική Σχολή και ο οποίος έγινε αργότερα νομάρχης Nevsehir! Αλλά και πολλοί απ’ αυτούς που συνελήφθησαν στην Κωνσταντινούπολη ομολόγησαν ότι είχαν πάρει κατεύθυνση από το Δημοκρατικό Κόμμα.

Οι ένοχοι άλλωστε αποκαλύφθηκαν και από τα αρχεία του Γραφείου Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας, σύμφωνα με τα οποία το πογκρόμ αυτό ήταν η πρώτη μαζική επιχείρηση που διοργανώθηκε από το εν λόγω Γραφείο. Και εξ οικείων τα βέλη λοιπόν!

Όσο για τους Έλληνες, εγκατέλειψαν οριστικά την Πόλη και ακόμα περιμένουν τις αποζημιώσεις για τις κατεστραμμένες περιουσίες τους…

Βανδαλισμοί σε ελληνικό νεκροταφείο της Κωνσταντινούπολης – Πράξη μισαλλοδοξίας – in.gr

  

15/9/2009 
Εκτεταμένες καταστροφές σε τάφους στο ελληνικό νεκροταφείο του Βαλουκλή της Κωνσταντινούπολης προκάλεσαν βάνδαλοι στις αρχές του μήνα.

 Συγκεκριμένα, το πρωί της 2ας Σεπτεμβρίου διαπιστώθηκε από του φύλακες της Μονής της Ζωοδόχου Πηγής, που βρίσκεται δίπλα ακριβώς από το νεκροταφείο, ότι άγνωστοι δράστες κατέστρεψαν 89 τάφους.

 Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις οι βάνδαλοι εισέβαλαν στο νεκροταφείο από τον πέτρινο φράχτη του νεκροταφείου που βρίσκεται επί της παρακείμενης δημόσιας οδού.

 Πηγές της ελληνικής ομογένειας στην Πόλη σχολιάζουν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το νεκροταφείο γίνεται στόχος των βανδάλων, ωστόσο αυτή τη φορά είναι πρωτοφανής η έκταση των ζημιών.

 Μετά από το περιστατικό αυτό η Εφοροεπιτροπή των Νοσοκομείων Βαλουκλή προτίθεται να προχωρήσει στην ανέγερση υψηλότερου τοίχου για να αποτρέψει την πρόσβαση στο χώρο του νεκροταφείου. Οι ζημιές θα αποκατασταθούν μετά την ανέγερση του τοίχου.